Tragiczna śmierć Honoraty Chaberko w Chodowie (lipiec 1944)

Dzisiaj jest piątek, 19 kwietnia 2024 r. (110 dzień roku) ; imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

artykuły, opracowania

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / RP 1944 / wspomnienia / Tragiczna śmierć Honoraty Chaberko w Chodowie (lipiec 1944)

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Tragiczna śmierć Honoraty Chaberko w Chodowie (lipiec 1944)

Honorata Chaberko (fot. zbiory rodzinne)

Chodów, 3-02-2016

     W okresie II wojny światowej na terenie Polski dochodziło często to różnych wypadków, w których ginęły przypadkowe osoby. Miały one pecha i znalazły się w nieodpowiednim czasie i miejscu. Opisywany poniżej przypadek z okresu Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944 jest tego najlepszym przykładem.

     Czy to była samowola znajdujących się tutaj oddziałów ukraińskich, czy też napad jakiegoś pseudo-partyzanckiego oddziału - po prostu bandy grasującej na tym terenie, nie wiadomo. Niestety nigdzie nie udało się znaleźć opisu tego wydarzenia. Czy to była "bandytka", samowola, zemsta, zaplanowana akcja? - niewiadomo.

     Może ktoś z naszych czytelników ma jakieś informacje o tym. Prosimy o informacje, dane do kontaktu z Redakcją IKP znajdują się TUTAJ. Czekamy na każdy, najmniejszy trop.

Treść maila, który przyszedł do nas:

Według rodzinnej relacji latem 1944 roku (24 lipca) Honorata Chaberkowa z d. Łodzińska jechała kolejką wąskotorową, jechała wagonem pocztowym. Ciuchcia został ostrzelana przez bandy ukraińskie w Chodowie na odcinku Charsznica - Miechów.

W czasie ostrzału pociągu tak jak wszyscy pasażerowie położyła się na podłodze, współpasażer zasugerował jej by oparła dla wygody głowę na bochenku chleba. Otrzymała śmiertelny postrzał w głowę. Być może przeżyłaby leżąc płasko z głową na podłodze.

Początek 1935 roku. ślub brata Honoraty Chaberko Mieczysława Łodzińskiego z Łabędzia i Marianny Molenda z Jakubowic. Honorata siedzi pierwsza z prawej, za nią stoi mąż Franciszek, leżą ich synowie Adam Zdzisław i Zbyszek. Za panną młodą stoi najmłodsza siostra Honoraty, Hania Łodzińska. (fot. zbiory rodzinne)

Jej mąż Franciszek Chaberko był zawiadowcą stacji kolejki wąskotorowej w Charsznicy. Została pochowana w Działoszycach, dokąd jechała na imieniny swojej najmłodszej siostry Hani Łodzińskiej mieszkającej z rodzicami w sąsiednim Łabędziu.

Na nagrobku widnieje data tragicznej śmierci 44 letniej Honoraty: 24 lipca 1944 roku. Spoczęła w rodzinnym grobie w Działoszycach, gdzie pochowano wcześniej w grudniu 1939 roku jej ojca Stanisława Łodzińskiego. Osierociła dwóch synów Antoniego Zdzisława ur. 1926 r. i Zbigniewa ur. 1928 r.

Po wojnie rodzina postawiła grobowiec z czerwonego piaskowca upamiętniając na tablicy także symboliczny grób jej najstarszego brata, warszawskiego aptekarza Antoniego Łodzińskiego, zamordowanego w obozie Oświęcim w lutym 1942 roku.