Nie tylko Warszawskie

Dzisiaj jest poniedziałek, 06 maja 2024 r. (127 dzień roku) ; imieniny: Beniny, Filipa, Judyty

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

artykuły, opracowania

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / RP 1944 / artykuły, opracowania / Nie tylko Warszawskie

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Nie tylko Warszawskie

(fot. zbiory IKP)

Proszowice, 31-07-2010

     Powstanie nie tylko Warszawskie ale i Nasze. W lipcu na ziemiach naszego Regionu zostaje utworzona Rzeczpospolita Partyzancka. Parę dni później w Warszawie w wybucha Powstanie Warszawskie, zbrojne wystąpienie przeciwko wojskom niemieckim, okupującym stolicę. Powstanie zostało zorganizowane przez Armię Krajową wybuchło 1 sierpnia i trwało do 3 października 1944 roku.

     Powstanie Warszawskie 1944 zostało przeprowadzone w ramach akcji "Burza". Za początek powstania uznaje się datę 1 sierpień 1944, czas - tzw. godzina "W" (17.00 chociaż pierwsze strzały na Żoliborzu padły o godzinie 13.50). Głównym celem powstania warszawskiego było wyzwolenie Warszawy spod niemieckiej okupacji, a także ratowanie suwerenności i kształtu granicy wschodniej. Miało przygotować Warszawę na nadejście wojsk Radzieckich oraz pokazać Rosjanom kto w tym Kraju jest gospodarzem. Istotną rolę jeśli chodzi o działania zbrojne odegrał Tadeusz Bór Komorowski ale faktycznie dowodzącym całym powstaniem był mjr. Antoni Chruściel "Monter".

     Dziś śladem po tych działaniach jest Muzeum powstania Warszawskiego. Pobyt w samym muzeum jest nie do ogarnięcia po przez słowa. Ściany idealnie odzwierciedlające ulice Warszawy z roku 44', głosy ludzi za barykad, wszędzie ulotki zachęcające do walki, wszystko to działa na człowieka z taką siła że trudno oprzeć się chęci płaczu. Długi mur z wyrytymi tysiącami nazwisk ludzi poległych na ulicach Warszawy.

     Sala poświęcona terrorowi ZSRR pokryta cała czerwienią. To wszystko działa na człowieka tak że wychodzi się z poczuciem dumy narodowej i pewnością, że kiedy trzeba było młodzież, dzieci, starcy, kobiety chwycili za karabin i stawili na wezwanie. W tym samym czasie w duchu solidarności i braterstwa przelewana była krew w Warszawie i w naszej małej Ojczyźnie Partyzanckiej. Nasze miasta i wsie pokazywały Warszawie że nie jest sama, krew naszych przodków łączyła się w nurtach Wisły świadcząc o tym, że POLSKA NIE ZGINĘŁA!