W lutym 1947 roku zaginął bez wieści...

Dzisiaj jest niedziela, 28 kwietnia 2024 r. (119 dzień roku) ; imieniny: Bogny, Walerii, Witalisa	Ś. Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / W lutym 1947 roku zaginął bez wieści...

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

W lutym 1947 roku zaginął bez wieści...
Leszek Nelicki ps. Hektor
(ur.: 25.05.1927 - zm.: ???)

biogram

Leszek Aleksander Nelicki ps. Hektor
(fot. Małopolski Słownik Biograficzny...)

Proszowice, 28-11-2019

Sierżant Leszek Aleksander Nelicki ps. Hektor; urodził się 25 maja 1927 roku w Krakowie. Był synem Józefa Aleksandra kapitana artylerii WP, zamordowanego w Katyniu i Ireny z d. Witkowskiej księgowej. Miał brata Janusza (por. AK, mgr wychowania fizycznego) i dwie siostry Marię (dr matematyki, pracownik AR) oraz Ewę (nauczycielka, zakonnica-Urszulanka).

     Uczęszczał do Publicznej Szkoły Powszechnej im. św. Marcina w Poznaniu. W 1932 r. wstąpił do 6. Drużyny Harcerzy im. T. Kościuszki. W maju 1935 r. złożył przyrzeczenie harcerskie, a w lipcu 1939 r. zdobył stopień ćwika. Bezpośrednio z obozu letniego we wrześniu 1939 r. był ewakuowany na wschód.

     Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 roku przez Niemców pozostał na terenach okupowanych przez Sowietów. W styczniu 1940 r. został odnaleziony wraz z bratem przez PCK w Brześciu n/Bugiem i wrócił do kraju. W Warszawie na tajnych kompletach kontynuował naukę w zakresie szkoły gimnazjalnej.

     Od 6 stycznia 1942 pracował jako praktykant w majątku w Drożejowicach, a od 27 lutego 1943 r. w Koszycach. W obu tych miejscowościach wraz z matką i siostrami mieszkał u spokrewnionych z nim właścicieli majątków.

     W 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej, przeszedł przeszkolenie wojskowe i sabotażowe. W 1943 r. w Miechowie, w czasie odbijania uwięzionych przez gestapo żołnierzy AK, został ranny w obie nogi. Zimą 1943/44 pozostawał w leczeniu. Po wyleczeniu ukończył kurs podoficerów piechoty i w wieku 17 lat zdał konspiracyjną maturę.

     Dowodził drużyną szkoleniową złożoną z dwudziestu ludzi. W lipcu 1944 r. uczestniczył w rozbrajaniu posterunków niemieckich w Koszycach i Brzesku Nowym oraz w walkach pod Witowem, Sokołowicami i Jaksicami. Po upadku Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944 został przydzielony do zwiadu konnego 106. DP AK. W jednej z potyczek otrzymał postrzał w podudzie. Po rekonwalescencji walczył w oddziale "Skrzetuski". W październiku 1944 r. został awansowany do stopnia kaprala. Ukończył szkołę podchorążych. Do stycznia 1945 r. był celowniczym km i zastępcą dowódcy drużyny szturmowej, a następnie jej dowódcą. Z powodu odnowienia się ran po postrzałach otrzymał dłuższy urlop zdrowotny, po którym do oddziału już nie wrócił.

warta honorowa przy ciałach poległych (zginęli 8 października 1944 r. kpt. Rudolf Dziadosz "Zasaniec", kpr. pchor. Jerzy Biechoński "Kłos", N. Zawartka "Ryś") od lewej: NN "Danek", Edward Radomski "N", NN "Hektor" [najprawdopodobniej NN "Hektor" jest to Leszek Nelicki; IKP] i pchor. Czesław Kośmider "Lubor"
(fot. Ziemi Miechowskiej w pokłonie...)

     W Krakowie podjął naukę na kursach maturalnych przy Liceum Spółdzielczym, pracując równocześnie do marca 1946 r. jako magazynier w piekarni rejonowej inż. H. Molickiego przy ul. Kazimierza Wielkiego 43. Po ujawnieniu się został zweryfikowany w stopniu sierżanta.

     Zaangażował się w pracę nad strukturami harcerskimi. W marcu 1945 r. założył 34. KDH im. A. Małkowskiego przy Szkole Powszechnej przy ul. Królowej Jadwigi. Drużynę tę prowadził jako drużynowy. W sierpniu 1945 r. zdobył stopień Harcerza Orlego. W maju 1946 r. przeniósł się do Wrocławia, gdzie podjął pracę jako kontraktowy sekretarz administracyjny w Obwodowym Urzędzie Likwidacyjnym przejmującym mienie poniemieckie. Równocześnie objął funkcję referenta drużyn w komendzie I Hufca Harcerzy, a następnie zastępcy komendanta hufca.

     W listopadzie 1946 r. otrzymał stopień Harcerza Rzeczypospolitej i został przybocznym komendanta Dolnośląskiej Chorągwi Harcerzy. Rozpoczął studia w Wyższej szkole Handlowej we Wrocławiu. Objął funkcję komendanta szkolnego hufca PW w I Gimnazjum i Liceum we Wrocławiu. Należał do PPS.

     17 lub 18 lutego 1947 roku zaginął bez wieści. Prawdopodobnie został aresztowany przez funkcjonariuszy UB w drodze do pracy. Poszukiwania prowadzone przez rodzinę nie przyniosły rezultatów.

Został odznaczony: Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Medalem Zwycięstwa i Wolności (1946), Odznaką Grunwaldzką (1946).

opracowanie: red.