Dowódca II dywizjonu 8. Pułku Ułanów (Ul)

Dzisiaj jest niedziela, 28 kwietnia 2024 r. (119 dzień roku) ; imieniny: Bogny, Walerii, Witalisa	Ś. Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Dowódca II dywizjonu 8. Pułku Ułanów (Ul)

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Dowódca II dywizjonu 8. Pułku Ułanów (Ul)
Franciszek Kozera ps. Karp
(ur.: 2.11.1912 - zm.: 12.11.1992)

biogram

Franciszek Kozera ps. Karp
(fot. Rzeczpospolita Partyzancka)

Proszowice, 28-09-2020

Major Franciszek Kozera ps. Karp, Karb; urodził się 2 listopada 1912 roku w Marszowicach (wówczas pow. miechowski, obecnie powiat krakowski, gmina Kocmyrzów-Luborzyca) w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Dąbrowie Górniczej mając 19 lat przybył do Gdyni. Wstąpił do Męskiego Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Średniej, zdał tam w 1934 roku maturę i został powołany do wojska. W 1936 roku ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty 16 DP przy 65 Starogardzkim Pułku Piechoty w Grudziądzu i został awansowany do stopnia podporucznika.

     Po powrocie do "cywila" podjął pracę w porcie w Gdyni na stanowisku liczmen (liczmen, liczman - osoba, która zajmuje się w porcie liczeniem przeładowywanych towarów).

     W sierpniu 1939 został mobilizacyjny do 66 pułku piechoty w podgrupie Radom. We wrześniu w bitwie z Niemcami pod Cześnikami (21-22) został ranny (stracił oko). W szpitalu w Hrubieszowie 5 października dostał się do niewoli sowieckiej, przebywał w obozie w Szepetówce, skąd trafił do szpitala we Lwowie. Tam spotkał znajomego z Urzędu Celnego inż. Gracę i dzięki pomocy lekarza w grudniu 1939 roku udało im się zbiec ze szpitala.

     Dotarł w rodzinne strony i już w styczniu 1940 roku nawiązał kontakt z podziemiem (Związek Walki Zbrojnej). W gminie Luborzyca współorganizował placówkę ZWZ / AK "Lilia" i po aresztowaniu Jana Gabrysia ps. Kamiński, został jej komendantem.

     W kwietniu 1944 został delegowany przez inspektora Inspektoratu Miechowskiego AK do BCh. Następnie był dowódcą batalionu AK-BCh. Był zastępcą Komendanta Obwodu Miechowskiego Batalionów Chłopskich "Mieczysław" (nr 30) i współredaktorem pisma "Odwet" (tygodnik powielany o charakterze informacyjno-programowym, wydawany przez BCh, przeznaczony był również dla żołnierzy AK, pismo ukazywało się w Marszowicach od 15 VII 1944 r. do 15 I 1945 r. w nakładzie do 500 egzemplarzy i było kolportowane w powiatach miechowskim, pińczowskim i olkuskim). Należał także do zespołu redakcyjnego pisma "Powstaniec" i "Chłopi Walczą". Należał także do sztabu Inspektoratu BCh "Chata", był zastępcą komendanta Walerego Adamczyka ps. Granit. Zorganizował dyspozycyjny oddział zbrojny BCh "Korzona" dowodzony przez Władysława Deja. W lipcu 1944 r. w Marszowicach powstał główny ośrodek propagandowy Inspektoratu Miechowskiego AK i "Karp" był jednym z głównych jego organizatorów.

     W okresie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944 i po utworzeniu Krakowskiej Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej AK ("Bank") Edwarda Kleszczyńskiego ps. Dzik, podporucznik "Karp" był zastępcą, a później (od października 1944) dowódcą II batalionu / dywizjonu w 8. Pułku Ułanów (Ul). Brał udział w licznych potyczkach z Niemcami m.in.: w Słomnikach (czerwiec 1944), Kocmyrzowie (26.07.1944), Polanowicach (27.07.1944).

Franciszek Kozera ps. Karp
(fot. Inspektorat AK "Maria"...)

W połowie 1944 r. (inne źródła podają sierpień 1944) Kozera został dowódcą batalionu BCh scalonego z AK o kryptonimie "Karp", działał on w rejonie gmin: Koniusza, Łuborzyca, częściowo Michałowice i Niedźwiedź (na koniec okupacji liczył on ponad 500 osób).

Od czerwca 1945 mieszkał w Gdyni przy ul. Tatrzańskiej 77, pracował najpierw w Tymczasowym Zarządzie Państwowym, następnie w Urzędzie Celnym, skąd został w 1953 usunięty za sprawą UB. W 1957 zrehabilitowany, podjął pracę w Zrzeszeniu Prywatnych Właścicieli Nieruchomości, z czasem obejmując stanowisko dyrektora. Na emeryturze działał społecznie w Związku Inwalidów Wojennych.

Zmarł 12 listopada 1992 roku w Gdyni.

Odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Partyzancki (dwukrotnie), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

opracowanie: Andrzej Solarz