Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie artykułów, macie propozycję innych związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym materiale; prosimy o kontakt!
W Proszowicach na przestrzeni wieków powstawały cechy rzemieślnicze zrzeszające fachowców w różnych zawodach. Dokument z roku 1523 roku wspomina m.in.: kowali, powroźników, stolarzy, mieczników, koślarzy (być może chodzi o kosiarzy lub koźlarzy, ze względu na okres powstania dokumentu ten zawód jest raczej mało prawdopodobny, albo faktycznie jacyś bliżej nie określeni koślarze - w rozstrzygnięciu tej kwestii liczymy na pomoc czytelników), rymarzy, stelmachów, kołodziejów, kramarzy, bednarzy.
Na terenie miasta działali także partacze różnych zawodów (wbrew obecnemu znaczeniu tego słowa byli to dobrzy rzemieślnicy, zazwyczaj czeladnicy, którzy z różnych względów nie mogli zostać mistrzami cechowymi oraz nie byli zrzeszeni w cechu zazwyczaj z przyczyn finansowych) w związku z brakiem opłat cechowych ich wyroby były zazwyczaj tańsze i zazwyczaj nie odbiegały jakością od wyrobów mistrzów cechowych. Powodowało to wiele konfliktów na linii partacz-cech. Jak widać z dokumentu, cechy próbowały wymóc na partaczach opłaty.
Dokument został spisany przez pisarza miejskiego, bakalarza, rządcy szkoły miejskiej w Proszowicach Jana z Wielopola.
