Po wyjściu ze Stalagu wstąpił do ZWZ

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Po wyjściu ze Stalagu wstąpił do ZWZ
Władysław Antonowicz ps. Włodek
(ur.: 29.06.1918 - zm.: 24.06.2012)

biogram

Władysław Antonowicz ps. Włodek
(fot. zbiory IKP)

20-05-2019

Kpt. rez. sap. Władysław Antonowicz ps. Włodek, tak wspomina swoje życie w krótkiej autobiografii: Urodziłem się 29 czerwca 1918 roku w Kowarach pow. Miechów [pierwsze nauki pobierał w Kolegium Kujawskim pod kierunkiem stryja ks. dra Ignacego Antonowicza; IKP]. Po ukończeniu Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie [maj 1938; IKP] uzyskałem tytuł technika chemika. Moją służbę wojskową poprzedził staż w Junackich Hufcach Pracy w okresie od 19.08.-15.09. 1938. Od 30.09.1938 roku odbywałem służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie, a ukończyłem ją 30.07.1939 r., uzyskując tytuł kaprala podchorążego rezerwy saperów.

     Po ukończeniu Szkoły aż do wybuchu wojny przebywałem nadal w 2 Kompanii Batalionu Podchorążych, pracując przy fortyfikacji przedpola twierdzy w Modlinie.

     W dniu 1.09.1939 r. zostałem przydzielony do grupy zaporowej "Pilica" z zadaniem przygotowania do wysadzenia mostów na Pilicy (rejon Tomaszów Mazowiecki, Warka). Po wykonaniu zadania wróciłem do Centrum Wyszkolenia Saperów, z którym zostaliśmy przesunięci na tereny wschodnie RP. W dniu 24.09. zgrupowanie Centrum Wyszkolenia Saperów - Batalion Saperów Zmotoryzowanych płk Gorczyńskiego, zostało otoczone przez oddziały radzieckie i rozbrojone we wsi Machów.

     Po ucieczce z niewoli radzieckiej na trasie powrotu do domu rodzinnego w Radziemicach w dniu 10.10.1939 zostałem zatrzymany przez żandarmerię niemiecką w Dęblinie i skierowany do obozu jenieckiego.

     Jako jeniec przebywałem w Stalagu XI - A. Altengrabow, a następnie na robotach rolnych w Arbeitskomando Emersleben. Dla wydostania się z niewoli zacząłem pozorować chorego. Wynikiem tego było skierowanie mnie do szpitala dla jeńców w Magdeburgu. W szpitalu przebywałem od kwietnia do lipca 1940 roku. Dzięki pomocy pracującego w szpitalu polskiego lekarza, jako siły pomocniczej por. Władysława Widy-Wirskiego - po skierowaniu na komisję zostałem zakwalifikowany, jako nie zdolny do pracy i przeznaczony do zwolnienia.

     Do Radziemic wróciłem na początku września 1940 roku. W grudniu tego roku zostałem włączony w nurt pracy konspiracyjnej. Do ZWZ zaprzysiągł mnie redaktor Romuald Jeżewski, wysiedlony z Poznania, a zamieszkały wówczas w Radziemicach. Przyjąłem pseudonim "Włodek".

     W pierwszym okresie działalności byłem zastępcą dowódcy plutonu por. "Paska". Prowadziłem również nasłuch radiowy audycji BBC. Materiał ten był wykorzystywany przez red. Jeżewskiego przy redagowaniu miejscowej gazetki "Ogniem i Mieczem". Działalność moja w tym okresie polegała również na doborze ludzi, zbieraniu broni, nadzorowaniu budowy schronów na przewidywane zrzuty, szkoleniu itp.

     W okresie łączenia się różnych organizacji podziemnych w Armię Krajową zaprzysięgałem dowódcę grupy "Racławice" w Prandocinie (pow. Miechów). Po zakończeniu reorganizacji znalazłem się w placówce "Radziemice", stanowiącej pluton w batalionie słomnickim 112 pułku piechoty, 106 dywizji piechoty AK. Dowódcą batalionu był w pierwszym okresie rotmistrz "Garda" z miejsca postoju Nadzów, a następnie por. "Kmita". Dowódcą kompanii został ppor. "Grab" - Bronisław Zagajewski z Prandocina.

     W akcji "Burza" meldowałem się u dowódcy Dywizji wówczas majora "Tysiąca" w majątku Zielenice. Niestety po prawie 70 latach nie pamiętam już rozkazu, jaki wówczas do otrzymałem. W tym czasie pełniłem rozmaite funkcje i wykonywałem różne zadania jak: kwatermistrza ochrony radiostacji dowodzonej przez por. "Olgierda", dowódcy ochrony zrzutowiska itp.

     W październiku 1944 roku ukończyłem kurs dla dowódców niższych szczebli zorganizowany przez 106 dywizję piechoty w lasach sancygniowskich. Jedną z kompanii osłony dowodził ppor. "Kłos" - Jerzy Biechoński, a jednym z wykładowców był kpt. cichociemny "Zasaniec" . Obaj zginęli w kilka dni po zakończeniu mojego turnusu w trakcie rozbrajania min.

     Z bardziej znanych akcji, w których współdziałałem była likwidacja okrutnego żandarma niemieckiego Baumgartena. Na żądanie naszej żandarmerii przygotowałem punkt wypadowy dla kilkuosobowej grupy z batalionu "Skała". Punkt zlokalizowałem w Kątach odległych od Stiitzpunktu około kilometra. Akcja została wykonana pomyślnie - Hauptman Baumgarten i kilku żandarmów zostali zlikwidowani 6.12.1944 r.

     Po wkroczeniu Rosjan w styczniu 1945 roku wyjechałem z terenu powiatu miechowskiego. Mojej działalności konspiracyjnej nie ujawniałem, podając w dokumentach jedynie udział w kampanii wrześniowej oraz pobyt w niewoli. W lutym 1945 roku zakończyłem działalność konspiracyjną, zmieniłem środowisko i miejsce zamieszkania. Założyłem rodzinę i przystąpiłem do pracy zawodowej.

     Pracowałem w przemyśle na kierowniczym stanowisku, z czego 18 lat w przemyśle węglowym oraz w energetyce w zakresie ochrony środowiska - w tym 12 lat, jako dyrektor przedsiębiorstwa. W 1954 roku uzyskałem tytuł inżyniera [inżyniera ceramika, na krakowskiej AGH; IKP].

     Po przejściu na emeryturę 1.11.1978 (wykorzystałem uprawnienia kombatanckie) przesłałem dane dotyczące mojej służby wojskowej do Koła Byłych Żołnierzy AK w Londynie, skąd otrzymałem zaświadczenie weryfikacyjne.

     Do Światowego Związku Żołnierzy AK wstąpiłem w 1992 roku. Należałem do Koła Katowice, w którym pełniłem obowiązki przewodniczącego Komisji Historycznej. W wyborach do władz Zarządu Okręgu w dniu 9.10.1995 zostałem wybrany na stanowisko wiceprezesa, które to obowiązki pełniłem 7 lat.

     Posiadane ordery i odznaczenia: Medal Wojska - czterokrotnie (1.07.1948), Srebrny Krzyż Zasługi (4.12.1955), Złoty Krzyż Zasługi (28.11.1962), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (7.07.1978), Medal za Wojnę 1939 roku (12.12.1983), Krzyż Kampanii Wrześniowej (15.08.1985), Krzyż Armii Krajowej (10.02.1988).

[Zmarł 24 czerwca 2012 roku w Katowicach, msza święta odbyła się 2 lipca 2012 roku o godzinie 10.30 w katedrze pw. Chrystusa Króla, został pochowany na cmentarzu komunalnym w Katowicach; IKP]

opracowanie: red.