Święty Roch został patronem Kazimierzy Wielkiej

---

fragment ulicy nad rzeką obok cukrowni nad którą w głębi stała figura św. Rocha, widok przed wojną i zaraz po wojnie. Tam gdzie na początku lat 60-tych powstało rondo stał dom, mieszkała w nim bodajże rodzina Kaczmarków, drogi w kierunku Jakuszowic w ogóle nie było, a wyjazd w tamtym kierunku był ul. Głowackiego koło stadionu, takoż samo nie było drogi od dzisiejszego ronda w prawo patrząc na zdjęcie w kierunku Donos, a wyjazd w tamtym kierunku był ulicą Krakowską (fot. zbiory autora)

figura św. Rocha po odnowieniu obok ronda w Kazimierzy Wielkiej (fot. zbiory autora)

figura św. Rocha naprzeciw cukrowni w Kazimierzy Wielkiej (fot. zbiory autora)	figura św. Rocha na cmentarzu parafialnym (fot. zbiory autora)

Znów jesteś 2

Przez dziesiątki długich i trudnych lat
Naprzeciw Cukrowni dumnie stałeś.
Był Tobie wdzięczny cały Świat
Za zdrowie, które ludziom dawałeś.

Kiedy Ciebie dokładniej poznałem, polubiłem.
W ubiegłym wieku, roku pięćdziesiątego czwartego.
Kiedy koło Ciebie codziennie chodziłem
Po kocich łbach do Liceum kazimierskiego.

I stałeś jeszcze, gdy już chodzić przestałem.
Obserwowałeś robotników idących na zmiany.
Twojego odejścia się nie spodziewałem,
Bo było Ci tu dobrze i byłeś zawsze zadbany.

I ten dzielny piesek siedzący wiernie u nogi
Z podniesioną głową liżący rany na rękach jego.
A, że Roch za życia był zawsze bardzo ubogi
Przynosił mu resztki jedzenia ze stołu pańskiego.

Fabrycznej syreny codziennie słuchałeś,
Która do pracy robotników nawoływała,
Swą obecnością duchowe wsparcie im dawałeś,
Za co cała Kazimierza Wielka Cię kochała.

Nagle zniknąłeś w pewien pogodny dzień
Skazany na długoletnie zesłanie.
Nie pozostał po Tobie nawet cień
Nadziei, że dzisiaj tu znowu staniesz.

Może na cmentarzu parafialnym lepiej Ci było,
Gdzie przez ponad pół wieku stałeś.
Przynajmniej na Ciebie się nie kurzyło
I grobową ciszę wśród zmarłych miałeś.

Ale Ty znosisz wszelkie cierpienia,
Gdyż za życia też byłeś więziony.
Dlatego wróciłeś do miejsca przeznaczenia.
Święty Rochu bądź pozdrowiony.

Abyś nas chronił od zarazy wszelkiej.
Ciężkiej zarazy jaka kiedyś była.
O to Cię proszą wierni Kazimierzy Wielkiej,
Aby ta zaraza już nigdy nie powróciła.

Zdzisław Kuliś; Donosy, sierpień 2017

pismo w sprawie nadania patronatu św. Rocha (fot. zbiory autora)