Smoleńsk 2010 - osobiste wspomnienie

---

wieniec od prezydenta Lecha Kaczyńskiego wieziony na uroczystości Katyńskie, który przetrwał katastrofę (fot. wykop.pl)

Katyń 10.04.2010

Białym całunem mgły okryci,
Zginęli na obcej ziemi,
Która od krwi tych, co zostali zabici
Strzałem w tył głowy, przybrała kolor czerwieni.

W bieli i czerwieni ginęli Polacy,
Do których śmierć przyszła nieproszona.
W cierpieniach umierali Rodacy,
A Ich ciała spowiła flaga biało-czerwona.

Wieniec z kwiatów biało-czerwonych
Przez Prezydenta do Katynia wieziony,
Zamiast na grobach oficerów pomordowanych,
Został dla Niego przeznaczony.

Ludzie różnego wieku, płci i wyznania,
Łączyła jedna, patriotyczna nić.
Zginęli, wykonując służbowe zadania.
Ich serca w jednym czasie przestały bić.

Zostawili żony, mężów, rodziców i dzieci,
Którzy na próżno czekają,
Bo już dla nich nigdy słońce nie zaświeci,
A dni w smutku tak wolno mijają.

"Niech ich dusze spoczywają w pokoju" -
Powie ksiądz, kropiąc wodą święconą,
Ale bliscy długo nie zaznają spokoju,
Nosząc w sercach ranę niezabliźnioną.

Zdzisław Kuliś, Donosy, kwiecień 2010