Bronił Ojczyznę od września

Dzisiaj jest niedziela, 28 kwietnia 2024 r. (119 dzień roku) ; imieniny: Bogny, Walerii, Witalisa	Ś. Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Bronił Ojczyznę od września

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Bronił Ojczyznę od września
Kazimierz Woźniakowski ps. Stal
(ur.: 7.02.1915 - zm.: 11.03.2007)

biogram

Kazimierz Woźniakowski ps. Stal
(fot. Partyzancka odyseja)

Proszowice, 1-04-2019

Podporucznik Kazimierz Woźniakowski ps. Stal, urodził się 7 lutego 1915 roku w Działoszycach. Rodzicami byli, Helena z d. Wędrychowska i Władysław.

     W 1937 roku został powołany do służby wojskowej, do 2. Batalionu Pancernego w Żurawicy koło Przemyśla, służbę rozpoczął 3 listopada. Za wzorową służbę w dowód uznania Dowództw skierowało go do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył we wrześniu 1938 roku z wynikiem dobry, w stopniu starszego strzelca. W marcu 1939 roku awansował na kaprala, pełnił funkcję kierowcy. Do dalszej służby został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu nr 10 w Przemyślu.

     W Kampanii Wrześniowej walczył nie tylko z wojskami niemieckimi, ale także z sowieckim najeźdźcą. Wraz z rozbitymi jednostkami Wojska Polskiego udało mu się przekroczyć granicę polsko-węgierską, gdzie został, jak inni polscy żołnierze internowany. Na Węgrzech przebywa od 1 października 1939 r. do 30 sierpnia 1940 roku w obozach w Mochaczu i Hegesz.

     We wrześniu powraca do rodzinnych Działoszyc. Tutaj nie czeka biernie na dalszy bieg wydarzeń wojennych. Chce walczyć czynnie z okupantem, nawiązuje kontakt z miejscowymi konspiratorami. W listopadzie 1940 roku zostaje zaprzysiężony przez komendanta miejscowej placówki Związku Walki Zbrojnej por. Stefana Pęczalskiego ps. Rokita. Przyjmuje pseudonim "Stal". W Placówce Działoszyce ("Dynia", "Dzięcioł") zostaje podoficerem broni, jako wykwalifikowany rusznikarz doprowadza do pełnej użyteczności uszkodzoną broń maszynową i strzelecką.

     Podczas trwania Kazimiersko-Proszowickiej rzeczpospolitej Partyzanckiej (lato 1944) służył w oddziale dyspozycyjnym kompanii "Dziecioł" w II batalionie 120 pułku piechoty Ziemi Pińczowskiej "Kawiarnia".

     W lipcu 1944 roku (w nocy z 25 na 26) bierze udział w brawurowej akcji rozbrojenia ponad 50-cioosobowej załogi policyjnego Stiitzpunktu w Działoszycach. Dzięki bardzo dobrze przygotowanej akcji mocno uzbrojony żandarmski Stiitzpunkt został zdobyty bez strzału.

Po wojnie w 1949 roku Kazimierz Woźniakowski bojąc się aresztowania przez "nową" władzę opuszcza rodzinne Działoszyce.

     Pracę zawodową zaczął w Warszawie jeszcze przed wojną, jako 17-letni młodzieniec na stanowisku ślusarz w Zakładach Mechanicznych W. Bieniewskiego, a później do 30 stycznia 1937 w fabryce M. Rakowera, niestety z powodu braku zleceń mimo pozytywnej ocenie jego pracy został zredukowany.

     Po wyjeździe z Działoszyc w 1949 roku zajmował się remontem maszyn rolniczych w Zakładach Mechanicznych Łambinowice. Po ukończeniu kursu ministerstwa górniczego w Bytomiu dla średniego dozoru, w latach 1952-1953 pracuje w Przedsiębiorstwie Budowy Szybów Zakład nr 3 w Bytomiu jako sztygar maszynowy. Bierze udział w budowie warszawskiego metra, przez Zarząd Budownictwa "Metrobudowa" został wytypowany do trzeciej klasy Technikum Mechanicznego dla Pracujących. Po przerwaniu budowy metra pracuje przy budowie kopalni rudy w Nowej Wsi k/Częstochowy jako sztygar maszynowy.

     W latach 1954-1955 był nauczycielem zawodu w Średniej Szkole Zawodowej w Działoszycach, z chwilą likwidacji szkoły zatrudnia się w Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Dzierążni z siedzibą w Działoszycach na stanowisko głównego mechanika. Pracuje tam do wieku 61 lat kiedy przeszedł na emeryturę.

Zajął się wówczas nową pasją - malarstwem, którym zajmował się także jego ojciec.

Janina i Kazimierz Woźniakowscy w swoim mieszkaniu w Działoszycach
(źródło: Partyzancka odyseja / fot. Adam Sznajderski)

Kazimierz Woźniakowski
(fot. dzialoszyce.info)

"Stal" nigdy nie zerwał kontaktów z macierzystym środowiskiem kombatantów 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej, Od lat sześćdziesiątych współdziałał w organizowaniu w Działoszycach, w rocznice rozbrojenia Stiitzpunktu, spotkań byłych żołnierzy kompanii "Dzięcioł", II batalionu, 120 pułku piechoty "Kawiarnia", 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Spotkania te były początkowo "konspiracyjne", a od roku 1984 odbywały się już jawnie. Ppor. Woźniakowski współuczestniczył w upamiętnianiu tablicami działań bojowych kompanii "Dzięcioł" oraz troskliwie się nimi opiekował. Utrzymywał, także w okresie PRL kontakty z Kołem byłych Żołnierzy Armii Krajowej w Londynie, nie zważając na grożące mu za to represje służb bezpieczeństwa.

Za swoją postawę patriotyczną i służbę wieloletnią w Armii Krajowej Kazimierz Woźniakowski ps. Stal został odznaczony między innymi: przez Zarząd Główny AK w Londynie Krzyżem Armii Krajowej o numerze 9005 (1970) oraz Medalem Wojska (pięciokrotnie). Posiada także Krzyż Partyzancki, odznakę Akcja "Burza" oraz tytuł "Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny", władze samorządowe odznaczyły go w 2003 roku Medalem Pamiątkowym za Zasługi dla Republiki Pińczowskiej.

2 kwietnia 2001 r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej mianował Kazimierza Woźniakowskiego na stopień podporucznika Wojska Polskiego.

Zmarł 11 marca 2007 r., został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Nowym Targu - 14 marca.

opracowanie: Andrzej Solarz