Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest okazją do zatrzymania się nad wartością słowa jako takiego. Warto odnieść się do czegoś, co jest podstawą każdego języka - do wartości słowa. Oczywiście to nie jedyny czynnik, tworzący język, bo przecież ważne jest również poczucie tożsamości narodowej, kulturowej i społecznej. Powstanie języka ojczystego ma swe źródło w potrzebie komunikacji z innymi ludźmi, którzy razem żyją w pewnym środowisku.
Dziś niestety nie szanujemy wartości słowa. Bardzo chętnie rzucamy je na wiatr. Nie dotrzymujemy słowa, obrażamy druga osobę wyzwiskami, zabieramy mu dobre imię, obgadujemy go za plecami, okłamujemy. To wszystko przykłady, w których słowa nie liczą się dla nas, nie umiemy wziąć za nie odpowiedzialności, choć w ten sposób ranimy innego człowieka.
Politycy, ludzie mediów, ludzie z pierwszych stron gazet jakże często są tymi, którzy rzucają słowa na wiatr, którzy nie dotrzymują politycznych czy wyborczych umów - są ludźmi dla których słowo przestało mieć wartość. Dlatego trzeba wołać o odpowiedzialność za dane słowo i sztukę dotrzymywania słowa. Szacunek dla danego komuś słowa może dotykać także przestrzenie naszego życia duchowego. I tak, kiedy zrywamy umowę, kiedy nie dotrzymujemy danego słowa stajemy się ludźmi niewiarygodnymi.
Trzeba dziś na nowo odkryć niezwykłą wartość i bogactwo słowa, a tym samym języka ojczystego. Słowo ma nieść ludziom dobrą informację, ma być nośnikiem piękna i dobrych wartości. Jakże potrzebujemy dobrego słowa i pocieszenia w chwilach smutku i przygnębienia. Szanujmy więc słowo, szanujmy nasz język ojczysty, dbajmy o piękno polskiej mowy, bo jest on jednym z ważnych składników, tworzących nasze społeczeństwo. Karl Kraus powiedział: Język jest matką, a nie służebnicą myśli.
Minuta z Bożym Słowem VI Niedziela zwykła "Szukanie szczęścia"
