W naturę ludzką wpisane są zasady, które potrafimy odczytywać w sposób niemal intuicyjny. Zdajemy sobie sprawę nie tylko z efektywności, ale również moralnego aspektu naszych czynów. Równocześnie dostrzegamy erozję wartości. Zaczynamy wypierać się tego, co było fundamentem każdego człowieka. Obchodzony Dzień Praw Człowieka (10 grudnia) pragnie zwrócić uwagę na najbardziej podstawowe prawdy kształtujące europejską cywilizację. Wielość stanowionych prawd szczegółowych winny zawsze odnosić się do prawa, które nazywamy naturalnym ze względu na jego powszechny, a zarazem niezbywalny charakter.
Dla ludzi wierzących jest czymś oczywistym, że Bóg powołał nas do odkrywania prawdy, dobra, piękna w codziennym życiu. Wewnętrzny głos, który nazywamy sumieniem motywuje do czynienia dobra, a drugiej strony upomina przed uleganiem zwodniczym pokusom. A zatem warto dbać o należytą kondycję sumienia, które jest jak azymut w otaczającym chaosie informacji.
Żyjąc w świecie przepisów, norm można czuć się zagubionym. Jak zauważamy popadliśmy w pułapkę tworzenia różnych systemów nakazów i zakazów. Czując się zagubieni. Dlatego też pierwszą zasadą człowieka winien być drugi człowiek, jego wolność, godność. Prawa człowieka stanowią uniwersalną płaszczyznę dialogu i rozwoju jednostek oraz społeczeństw.
Prawa człowieka zostały uznane za fundament współżycia społeczności międzynarodowej w 1948 roku. Wtedy przyjęto Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Owe prawa to uniwersalne zasady obejmujące wszystkie aspekty życia ludzkiego. ONZ do dziś czuwa nad tworzeniem przepisów prawnych w dziedzinie praw człowieka. W dokumencie tym zapisano m.in.: Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby.
Doceniający potrzebę obrony praw człowieka należy pamiętać, że nikt nie może ustanawiać praw sprzecznych z prawem Bożym czy prawem naturalnym.
Minuta z Bożym Słowem "Jan Chrzciciel prorok Adwentu"
