Witajcie w Proszowicach!

Dzisiaj jest niedziela, 28 kwietnia 2024 r. (119 dzień roku) ; imieniny: Bogny, Walerii, Witalisa	Ś. Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

tv.24ikp.pl

wiadomości
redakcyjne

archiwum


\|	2001-2003	\|	2004-2006	\|	2007-2009	\|	2010-2011	\|	2012-2013	\|	2014	\|	2015	\|	2016	\|	2017	\|	2018	\|	2019	\|	2020	\|	2021	\|	2022	\|	2023	\|

serwis IKP / redakcja / archiwum IKP / rok 2018 / sierpień / Witajcie w Proszowicach!

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Witajcie w Proszowicach!

(fot. Mateusz Gajda)

Proszowice, 20-08-2018

     W niedzielę, 19 sierpnia do Proszowic przywędrowali uczestnicy 36. Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej. Mniej więcej połowa spośród wszystkich pielgrzymów wzięła udział w mszy świętej, która została odprawiona na terenie parku miejskiego o godzinie 10.30.

     Pielgrzymka, ze względów organizacyjnych jest podzielona na 2 większe grupy, które idą na Jasną Górę dwoma różnymi trasami. Jednak na mapie pielgrzymki są punkty, w których pojawiają się obydwie grupy. Takim miejscem są Proszowice, nie dochodzi tu jednak do złączenia trwałego obu grup, ze względu na ogromną ilość uczestników mogłoby to doprowadzić do "zakorkowania" dróg i mniejszych miejscowości.

     Pierwsza część pielgrzymów przyszła do miasta od strony Kościelca, gdzie nocowali, już wczesnym rankiem. Grupa ta brała udział we mszy, w parku, a po jej zakończeniu spożywała posiłek. Pielgrzymi mieli także czas na odpoczynek w czasie, którego mogli skorzystać z usług licznych sklepów podążających za pielgrzymami i oferujących jedzenie, pamiątki sakralne. Około godziny 13 pierwsze grupki z poszczególnych parafii diecezji tarnowskiej wyruszyły w kilkuminutowych odstępach w stronę Zielenic, gdzie mieli nocować.

obwoźny sklep z pamiątkami (fot. Mateusz Gajda)

     Po wyjściu pątników "porannych" do miasta przybyła druga część pielgrzymów, która swoją mszę miała w Nowym Brzesku. Także podzielili się na mniejsze grupki i mieszkańcy parafii "wzięli ich pod swoje skrzydła", nakarmili głodnych, napoili spragnionych, a pragnącym ochłody zaoferowali lody. Po krótkim odpoczynku i oni opuścili gościnne Proszowice, aby zdążyć na nocleg do Radziemic.

     Proszowice to jedno z nielicznych miejsc na trasie PPT, które przyjmuje obydwie grupy pielgrzymów, jest to duże wyzwanie nie tylko dla proszowian, ale także dla całej parafii. Niemały udział w podejmowaniu gości z Tarnowa mają także mieszkańcy okolicznych wiosek. O ile parafianie zdają egzamin z gościnności doskonale, to koordynacja ich działań troszkę szwankuje. Problemem nie jest fakt, że każda z grupek je coś innego, bo choć to brutalnie brzmi, to w czasie pielgrzymki nie je się dla smaku potraw, tylko żeby nabrać sił, jednak kiepski przepływ informacji o ilości pielgrzymów, którym trzeba w "punktach żywnościowych" zapewnić "wikt i opierunek". Powoduje to nadmiar posiłków w jednym miejscu, a niedobór w innym.

     Gdy już ta informacja przebije się do koordynatorów poszczególnych "jadłodajni", jest już za późno na reakcję i powstaje kłopot nadmiaru żywności do zagospodarowania, "aby się nie zmarnowało".

proszowicki park (fot. Mateusz Gajda)

     Niestety zdarza się to niemal co roku, że w którejś z grup zostaje jedzenie. Często jest to zupa, której nie ma jak szybko przetransportować do innego miejsca, gdzie znalazłyby się osoby chętnie z tego nadmiaru mogące skorzystać. Warto, zatem popracować nad tym, aby za rok wszyscy pielgrzymi mogli zjeść coś ciepłego. Może jest tu miejsce do działań naszych przewodników duchowych, a może jakiś koordynator nadrzędny wyposażony w odpowiedni sprzęt.

     Sami pielgrzymi, to jednak bardzo zdeterminowani ludzie, nie narzekają, są szczęśliwi, że trafiają do miejsc, które witają ich, tak życzliwie jak Proszowice i wspierają w drodze.

     Mógłbym napisać, że trudnej drodze, ale spośród kilku osób, które pytałem o odczucia dotyczące drogi nikt nie powiedział, że jest ona trudna. Nieliczni narzekali trochę na upał, lecz mówili, że to też niewielki problem. Zajęci modlitwą, śpiewem i rozmyślaniem nad intencją swojej podróży nie mają czasu na użalanie się nad sobą.