XVII Turniej Jednego Wiersza "O Laur Wespazjana Kochowskiego"

Dzisiaj jest piątek, 03 maja 2024 r. (124 dzień roku) ; imieniny: Jaropełka, Marii, Niny	Święto Konstytucji 3 Maja,+NMP Królowej Polski

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

tv.24ikp.pl

wiadomości
redakcyjne

archiwum


\|	2001-2003	\|	2004-2006	\|	2007-2009	\|	2010-2011	\|	2012-2013	\|	2014	\|	2015	\|	2016	\|	2017	\|	2018	\|	2019	\|	2020	\|	2021	\|	2022	\|	2023	\|

serwis IKP / redakcja / archiwum IKP / rok 2017 / kwiecień / XVII Turniej Jednego Wiersza "O Laur Wespazjana Kochowskiego"

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

XVII Turniej Jednego Wiersza "O Laur Wespazjana Kochowskiego"

przemawia Antoni Moś (fot. zbiory autora)

Donosy, 29-04-2017

     Chcąc mówić o tak szczytnym przedsięwzięciu jakim jest turniej jego imienia nie sposób nie napisać chociażby tylko kilka zdań na temat życia i twórczości Wespazjana Kochowskiego, bo zapewne wiele osób tak w powiecie proszowickim jak i kazimierskim, a może nawet i ościennych o tym wspaniałym człowieku nic nie wie, albo niewiele.

     Otóż Wespazjan Kochowski herbu Nieczuja (ur. w 1633 roku w Gaju koło Waśniowa w ziemi sandomierskiej, zm. 6 czerwca 1700 roku w Krakowie) - jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku. Najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej. Związany z Goleniowami, w których posiadał otrzymany od ojca majątek. W 1695 roku ufundował w Goleniowach "Szpital" - przytułek dla starszych, schorowanych chłopów niezdolnych do ciężkiej pracy na roli. Poeta pozostawił po sobie wiele cennych wierszy, fraszek, Psalmodię polską, a także historyczno - pamiętnikarskie Roczniki.

     Aby podtrzymywać pamięć o tym wspaniałym poecie i można by powiedzieć człowieku wielkiego serca, przed siedemnastu laty zrodziła się myśl, aby w jakiś sposób przedłużać pamięć o nim i w ten sposób powstał coroczny Turniej jednego wiersza "O laur Wespazjana Kochowskiego", który jest organizowany wiosną każdego roku w Zespole Szkół w Szczekocinach. Turniej ten pod patronatem Burmistrza Miasta Szczekociny jest w większości organizowany przez nauczycieli wymienionego Zespołu Szkół, a także ludzi kochających poezję i działalność społeczną spoza szkoły, a nawet z innych miejscowości.

przemawia Ewa Napora (fot. zbiory autora)

Finał konkursu poetyckiego "O Laur Wespazjana Kochowskiego" jest świetną okazją do spotkania miłośników poezji. Jako wielokrotna uczestniczka, a obecnie juror stwierdzam, że Turniej jest bardzo ważnym wydarzeniem kulturalnym nie tylko dla Szczekocin, ale i dla naszego regionu. Ze wzruszeniem czytałam konkursowe prace. Dostrzegłam w nich niezwykłą wrażliwość i bogatą osobowość ich Autorów, a także próbę jak najpiękniejszego wyrażenia słowami własnych refleksji, myśli i uczuć. Budujące jest także to, że młodzi poeci mają potrzebę utrwalenia, opisania własnych przeżyć, że są otwarci na otaczający ich świat i stale zgłębiają tajemnicę życia.

Drodzy uczestnicy XVII edycji Turnieju, życzę wam sukcesów na niwie poetyckiej i życiu osobistym. Organizatorom dziękuję za Konkurs, gratuluję tego wspaniałego przedsięwzięcia i wytrwałości w popularyzowaniu ponadczasowych wartości duchowych. Serdecznie wszystkich pozdrawiam. Tak pisze Pani Ewa Napora - poetka, bajkopisarka, malarka, hafciarka, koronkarka, autorka wielu piosenek i opowiadań, działaczka społeczna i kulturalna, która wydała trzynaście tomików poezji oraz dwie bajki. Wielokrotna uczestniczka Turnieju Jednego Wiersza, a obecnie jurorka.

z lewej Burmistrz Miasta wręcza nagrodę (fot. zbiory autora)

     Ja w wymienionym wyżej turnieju brałem udział po raz trzeci. W poprzednich dwóch zostałem wyróżniony i otrzymałem na wieczną pamiątkę dyplomy, które to zostały mi przysłane pocztą. Natomiast w tym roku stawiłem się na finale osobiście, a żeby nam było weselej podczas podróży, pojechaliśmy z zięciem Mirosławem jego samochodem. On kierował, a ja miałem swobodę w obserwowaniu okolic przez które przejeżdżaliśmy, albowiem tą trasą jechałem pierwszy raz. I co stwierdziłem?

     Tereny, przez które przejeżdżaliśmy są jak wszędzie, niektóre ładniejsze, a inne mniej ładne. Zresztą dla miłośnika przyrody jakim niewątpliwie ja jestem, wszystka przyroda jest piękna i w każdej porze roku. Najbardziej jednak, szczególnie kiedy jechaliśmy przez tereny leśne zaciekawiły, mnie leżące na poboczach dość spore zwały śniegu, które pozostały po pługu do odśnieżania. Nadmienię, że był dzień 22 kwietnia. Zapewne w niedługim czasie przyjdzie ciepło, śnieg stopnieje i nie będzie po nim śladu. Ale to o czym wspomnę w tym miejscu, pozostanie. Są to gniazda bocianie, których od początku wjazdu do miejscowości, w której są nie liczyłem, ale będzie ich około piętnaście. Nie wszystkie jednak są zamieszkałe, ale w niektórych było widać bociany. Nie zwróciłem też uwagi na znak informacyjny przy wjeździe do tej miejscowości, ale był to chyba Żarnowiec, a może Goleniowy?

     Powróćmy jednak do głównego wątku, którym jest finał Turnieju Jednego Wiersza. Rozpoczął się niemal punktualnie, bo o godzinie dziesiątej pięć piękną piosenką pod tytułem Odpowie Ci wiatr, którą wykonał Pan Antoni Moś z własnym akompaniamentem na gitarze. Pan Antoni Moś był również przez wiele lat jednym z organizatorów Turnieju Jednego Wiersza. Piosenkę, którą zaśpiewał, słyszałem niejednokrotnie, ale w wykonaniu Pana Mosia - nie. Muszę stwierdzić, że byłem zachwycony pięknym, ciepłym głosem wykonawcy, i nawet błysnęło mi w głowie, aby poprosić o bis, ale szybko wróciłem na ziemię.

wręczenie nagrody dla Zdzisława Kulisia (fot. zbiory autora)

Ta piosenka chodziła mi po głowie i z niczym nie mogłem jej sobie skojarzyć, aż wreszcie olśnienie - tę piosenkę śpiewa między innymi Eleni i w jej wykonaniu, jeśli Redakcja IKP wyrazi zgodę, odtworzymy ją niżej. Potem nastąpiło wręczenie nagród, których było bardzo dużo, a były to przeważnie książki i książeczki. Ja na konkurs wysłałem wiersz pt. Maj, który w całości prezentuję niżej, a inaczej jest to moja pełna metafor rozmowa z majem, z miesiącem majem, nie z człowiekiem o nazwisku Maj. Rozmowa z majem raczej jednostronna, bo maj mówić słowami nie potrafi, nie znaczy jednak, że nam nie odpowiada. Odpowiada właśnie swoim zachowaniem, sposobami postępowania, dając nam różnorodną pogodę, chociaż tak naprawdę wszyscy wiemy, że i on też nie ma na to wpływu. Jednakże pewien znawca poezji z mojego środowiska ocenił ten wiersz bardzo wysoko.

"Odpowie Ci wiatr" Eleni (źródło: youtube.com)

Nie sposób w tym artykule wymienić z nazwiska wszystkich nagrodzonych, ale zapewne czytelnicy są ciekawi jaką nagrodę ja otrzymałem i mój wiersz Maj i czy w ogóle był brany pod uwagę. Otóż był, a nagrodą dla autora było wyróżnienie, oczywiście bez żadnego dyplomu, ale w zamian były książki. Dwie książki. Pierwsza to Pielgrzymowanie Jana Pawła II ufundowana przez Panią Ewę Napora i druga pt. Naga ufundowana przez Bibliotekę Miejską w Szczekocinach. No, tytuły jak sami państwo widzicie szczególne i co więcej obie te książki wzajemnie się uzupełniają albo inaczej: pasują do siebie jak ulał. Szkoda tylko, że organizatorzy nie mieli czasu na wpisanie jakiejkolwiek dedykacji. Ale czy z dedykacją, czy nie, to przecież wszystko jedno, tylko po zajeździe do domu wnukowie pytali mnie: dziadzia gdzie te książki kupiłeś?

nagrody dla dzieci (fot. zbiory autora)

Uczestnicząc w tym wspaniałym spotkaniu usłyszałem jak organizatorzy głośno zastanawiali się, czy kontynuować nadal w następnych latach to rozpoczęte siedemnaście lat temu przedsięwzięcie. Były głosy, że może przynajmniej do dwudziestego turnieju i to jest pocieszające. Ja w tym temacie nie mam nic do gadania, aczkolwiek jestem nie z tego terenu, ale jestem zwolennikiem, aby to tak wspaniałe dzieło jakim jest Turniej Jednego Wiersza "O Laur Wespazjana Kochowskiego" było kontynuowane jak najdłużej.

Zdzisław Kuliś