Do tradycji należy zaliczyć andrzejkowe spotkania emerytów z terenu działania kazimierskiego Oddziału Związku. Tym razem spotkanie takie odbyło się 24 listopada w Zajeździe Słonecznym w Donosach. Wzięło w nim udział 58 emerytów w różnym wieku i zorganizowane zostało jak zwykle przez Zarząd Związku. Atrakcji nie brakowało, toteż obecnym na spotkaniu nie mogło się nudzić.
O godzinie szesnastej przewodniczący Wiesław Rębacz oraz jego zastępca pani Helena Zimnicka serdecznie powitali gości, życząc im wesołej zabawy. I zaczęło się. Zagrała orkiestra, a uczestnicy ruszyli w tany. Sprawdzonym muzykiem był jak zwykle Piotr Dratwa, którego muzyka i śpiew bardzo odpowiada naszym emerytom. Trzeba przyznać, że repertuar kolega Piotr ma bardzo duży i urozmaicony.
przewodniczący Wiesław Rębacz i zastępca Helena Zimnicka witają gości (fot. zbiory autora)
przy stole (fot. zbiory autora)
Renia Kuliś jako wróżka (fot. zbiory autora)
Potem przerwa na konsumpcję, w tym drugie danie obiadowe, ciasteczka na deser i pączki oraz napoje, nie pomijając kawy i herbaty. I tak na zmianę, a czas płynął nieubłaganie, chociaż wszyscy chcieliby, aby ta chwila trwała jak najdłużej. Orkiestra grała, a tańczący wymyślali coraz to nowe zabawy. Jedną z nich był "Zielony walc". Zapewne nie wszyscy wiedzą na czym ta zabawa polega, to pokrótce spróbuję ją opowiedzieć.
Na pewno wszyscy znają takie coś jak "Chusteczka haftowana", gdzie tańczący robią kółeczko, a w środku chodzi osoba z haftowaną chusteczką w ręce, wymachując nią w rytm grającego się walca, upatrując w kółeczku osobę, której tę chusteczkę podaruje. Po wybraniu, rzuca chusteczkę pod jej nogi, oboje klękają, całują się, osoba wybrana bierze chusteczkę do ręki i tym razem ona wybiera osobę spośród będących w kółeczku i tak na około dokąd się nie znudzi. Natomiast "Zielony walc" polega na tym, że osoba będąca w środku wybiera sobie partnera do tańca, a gdy wybierze, tańczą oboje parę minut i znów następny i tak dalej i tak dalej.
I kiedy zabawa rozkręciła się na dobre, niespodziewanie przyjechała "wróżka czarodziejka" Wszystkich zamurowało, nie wiedzą co mają robić, a orkiestra przestała grać. Wtedy ktoś krzyknął: wróżka przyjechała. To może "Wróżkę czarodziejkę" trzeba zagrać (jest taki kawałek). I po chwili orkiestra gra, a wszyscy tańczą i śpiewają znaną melodię. A potem, gdy wszyscy ochłonęli, wróżka zaczęła wróżyć. Rozłożyła stolik przykryty białym obrusem, na nim szklaną kulę, dwie lampy, jakieś jeszcze inne narządzie i wahadełko.
wahadełko wskazało, że ta para ma szansę (fot. zbiory autora)
Wróżyła parom, które mają się ku sobie, czy z tego związku coś wyniknie i było to różnie, w zależności co pokazało wahadełko. Mnie też wróżyła, tylko całkiem w innym temacie. Otóż wywróżyła mi, że napiszę jeszcze dużo wierszy i jedną książkę i zostaną one wydane drukiem. Przyznam się, że jestem usatysfakcjonowany.
W przerwie kiedy muzyka nie grała, emeryci śpiewali piękne piosenki, nawet solo i opowiadali kawały. Muszę jednoznacznie stwierdzić, że nasi emeryci są bardzo zdolni i to w różnych dziedzinach, a szczególnie panie i nijak nie pasuje do nich powiedzenie "słaba płeć". Zapewne czytelnicy sobie przypominają jak panie zwyciężyły w Słonowicach w przeciąganiu liny. A że mężczyznom było wstyd, to zwalili winę na szpilki i mówili: dobrze, że były w szpilkach i zaparły się wbijając buty w trawę.
Zdzisław Kuliś z wróżką (fot. zbiory autora)
W rolę wróżki wcieliła się Renia Kuliś, a wszystkie rekwizyty przygotowała Krystyna Kwiecień. Już teraz trwają przygotowania do spotkania noworocznego, które ma być w pierwszej połowie stycznia 2017 roku. Na tym spotkaniu ma też być wiele niespodzianek, a ja podsłuchałem rozmowę i uchylę rąbka tajemnicy, że będzie tańczony piękny Polski taniec figurowy POLONEZ.
