Spiżarnia pełna owocowych smaków lata

Dzisiaj jest środa, 09 maja 2024 r. (129 dzień roku) ; imieniny: Grzegorza, Karoliny, Karola	Dzień Unii Europejskiej

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

tv.24ikp.pl

wiadomości
redakcyjne

archiwum


\|	2001-2003	\|	2004-2006	\|	2007-2009	\|	2010-2011	\|	2012-2013	\|	2014	\|	2015	\|	2016	\|	2017	\|	2018	\|	2019	\|	2020	\|	2021	\|	2022	\|	2023	\|

serwis IKP / redakcja / archiwum IKP / rok 2015 / grudzień / Spiżarnia pełna owocowych smaków lata

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Spiżarnia pełna owocowych smaków lata

owocowe zapasy na zimę (fot. Marcin Szwaja)

Dalewice, 2-12-2015

Wielkimi krokami zbliża się zima, czas odpoczynku od pilnych prac polowych. Stodoły są już zapełnione słomą i sianem, magazyny i silosy przechowują ziarna zbóż i kukurydzy. W chlewach beztrosko rozrabiają młode prosięta pod czujnym okiem maciory, w stajniach i oborach co jakiś czas słychać parskanie koni przeplatane z muczeniem krów.

dokładne mycie owoców [śliwek] (fot. Marcin Szwaja)

     To się dzieje w zagrodzie, a co w domu, naturalnym siedlisku człowieka? Tam gdzie spędzamy większość swojego życia, chyba najważniejsza jest kuchnia, gdzie się przyrządza i spożywa posiłki. Lecz musi być warunek, miejsce jej zaplecza "logistycznego", często i gęsto nazywane: komórką, piwnicą, schowkiem.

     Fachowo - spiżarnia, a w niej skarby, w postaci owoców zamkniętych szczelnie w szklanych słoikach. Są to kompoty, przeciery, soki, powidła, konfitury. Jednym słowem słodkości, które każdy z nas lubi. Każda mądra i zaradna gospodyni posiada taki "arsenał domowej amunicji", wie jak przyrządzić i podać na stół by cieszyły się uznaniem wśród rodziny. Ale czy płeć męska, gospodarz też może zajmować się takim zajęciem, prawie w stu procentach władanym od wieków przez kobiety?

     Ja chciałem i otrzymałem jeden procent szansy od żony. I musiałem się postarać by zdobyć uznanie i zaufanie, choć doświadczenia nie miałem, tyle co zapamiętałem z dzieciństwa i dawnych kilku porad babci. Lecz w praktyce wychodzi różnie, mnie się udało i jestem dumny że zrobiłem sam. Polecam bo to fajna przygoda i sprawdzenie swoich możliwości, a najważniejsze to że nie traci się czasu siedząc bezczynnie w fotelu, trzymając pilota w ręku, zmieniając monotonnie programy.

     A wszystko zaczęło się tak: od kiedy sięgam pamięcią, jako kilkuletni chłopiec, zawsze wybuchałem radością gdy zostało rzucone hasło przez mamę - Za godzinę idziemy do dziadków. Przeważnie to były popołudniowe wycieczki w niedzielę. Trasa z Dalewic do Chorążyc (3,5,km) gdzie mieszkali dziadkowie Szwajowie. Pewnie, dlatego mam sympatię do pieszych dystansów, podróżowania, poznawania otoczenia, doceniania natury i świata, ciekawości co się wokół dzieje. A Chorążyce to moja druga wieś bliska sercu, gdzie zawsze dobrze się czuję.

dom dziadków Szwajów (fot. Marcin Szwaja)

Dom ten, z którego pochodzi mój tata Maciej, był niski, skromny z wyglądu może nie cieszy oka ale w środku zawsze pełna gościnność i życzliwa, wyjątkowa atmosfera rodzinna. Było pełno książek historycznych, partyzanckich, kościelnych, bajek, które z zawziętością przeglądałem. I pewnie ten fakt kształtował też mój obecny charakter i zamiłowania do hobby które teraz rozwijam.

Dziadek Stanisław (jestem dumny że posiadam jego drugie imię), zawsze mi opowiadał o swojej rodzinie, przeżyciach w pracy i życiu w sposób humorystyczny tak, żeby mój dziecinny rozumek, zakodował sobie co to jest sprawiedliwość, prawda, obrona słabych i skrzywdzonych, tolerancja, dobro i że tym trzeba się kierować w życiu. Dziadek był i jest dla mnie przykładem do naśladowania i pomimo, że od jego śmierci upłynęło już 20 lat, to nadal czuję z nim silną więź i jego obecność. Teraz gdy zgłębiam historię swojej rodziny od strony mamy i taty, wiem że u mnie jest na pierwszym miejscu.

proces przyrządzania przetworów na starej kuchni kaflowej (fot. Marcin Szwaja)

     Chłopiec żywiołowy musi pobiegać i poszaleć nawet w błotku ubrudzić ręce z kolegami. Więc z nimi "urzędowałem", a paczka nas była liczna i z głowami pełnych pomysłów. Po tych harcach, umęczony, często ubrudzony, przez babcię byłem zapraszany do kuchni. A tam, na ugaszenie pragnienia pyszne kompociki, z wiśni, czerwonych porzeczek, agrestu, truskawek. babcia Teresa miał zamiłowanie do gotowania, pieczenia, smażenia, robienie konfitur i przetworów z warzyw i owoców.

     Imponujący był zasób Jej spiżarni! Każdy słoik na swoim miejscu, jak w wojskowy magazynie w porządku i czystości, ilość nie do policzenia. Bo nie umiałem jeszcze liczyć do stu. A było na pewno więcej. Uwielbienie dla podniebienia, nie do opisania, domowej roboty, bez konserwantów i sztucznych dodatków, barwników. Same witaminy i minerały, naturalne leki, które mają swoje właściwości, są pomocne, wzmacniające organizm i zapobiegają różnych chorobom. Najważniejsze, że poprawiają humor, przez swoją słodycz.

     Po zwiedzeniu i wysłuchaniu "referatów", obdarowany kilkoma słoikami smakołyków wracaliśmy wieczorem do domu w Dalewicach. Gdzie zaczynał się za parę godzin nowy tydzień, pełen wspomnień i nadziei, że znów za parę dni w niedzielę odwiedzimy dziadków. Teraz wspominając po 25 latach, podjąłem się tego zadania jak przyrządzenie kompotów i powideł, wykonałem, myślę, że babcia jest dumna i dziadek, choć wiem, że nigdy nie będę jak on. Mając kilka odziedziczonych zasad i cech charakteru, staram się podążać jego ziemską ścieżką.

smażenie powideł, pasteryzacja w gorącej wodzie kompotów (fot. Marcin Szwaja)

Teraz jest tyle rosnących dziko i opuszczonych owoców, jak jeżyny, śliwki, wiśnie, jabłka, to można by rzec ...to grzech że to się marnuje. Wystarczy trochę chęci i czasu. Sami sąsiedzi mi oferują zbiory. Mimo, że mam swój sad, korzystam z ludzkiej uprzejmości.

Mój sposób na kompot: wymyć dokładnie owoce, zasypać cukrem zalać gorącą wodą i wygotować w garnku 30 minut. Ja to robiłem na zabytkowym piecu kaflowym, cudem zachowany w kuchni.
Prażone jabłka: to też szybki proces, wystarczy obrać ze skórki jabłka i pokroić w talarki uprażyć w garnku do rzadkiej papki. Zapełnić słoiki i w stawić do gotującej wody, tak na 20 minut, żeby się spasteryzowały.
Powidła ze śliwek: umyć i z odrobiną wody gotować w garnku aby miały gęstą konsystencję, do słoików i też wygrzać w wodzie do 20 minut.

Produkty gotowe, życzę smacznego i zachęcam do własnych prób. Po co iść i szukać po sklepach sztucznych kopii, nie ma jak, ekologiczne, naturalne otwierać w zimie słoje - dobre... - Bo swoje!

Marcin Szwaja

PS. Placki takie jak jabłkowiec i sernik też mi się udało z powodzeniem upiec. Chwalę się? Nie. Sama przyjemność i dowartościowanie siebie. Panowie do dzieła, opanujmy kuchnię choć na chwilę i pokażmy, że nie umiemy tylko konsumować co nam upichci żona! Powodzenia!

idź do góry

powrót