8 listopada - Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym
(fot. parafia.lutoryz.pl + ikp)
Skalbmierz, 7-11-2015
Po raz siódmy, w drugą niedzielę listopada, obchodzimy w Kościele katolickim Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Dzień ten popierają polscy biskupi. Ojciec Święty Franciszek zwracał się w poprzednich latach do Polaków o wsparcie tej szlachetnej
W tym roku pochylamy się ponownie nad Kościołem w Syrii. Zadaniem wielu chrześcijan jest pospieszyć z pomocą prześladowanym braciom. Jak wiemy ich sytuacja jest dramatyczna, podobnie jak chrześcijan w Iraku, a ich głos jest już ledwie słyszalny. Dlatego chrześcijanie w Polsce nie mogą milczeć, ale powinni wołać o sprawiedliwość i solidarność.
Syria to jedno z najcenniejszych miejsc dla chrześcijaństwa. To tereny nawrócenia i działalności św. Pawła. Damaszek do dziś jest miejscem, gdzie obecna jest jedna z największych wspólnot chrześcijańskich. Dziś Syria to miejsce prawdziwego dramatu chrześcijan. Na kanwie tzw. Arabskiej Wiosny nazwanej przez katolickich biskupów Chrześcijańską Zimą, bądź Morderczą Ekonomią - dokonuje się tam krwawe prześladowanie chrześcijan.
Modlitwa Lieny - Co to znaczy być chrześcijaninem w Syrii?(źródło: youtube.com)
Od stycznia 2011 roku, kiedy rozpoczęły się protesty przeciwko rządowi, które z biegiem czasu przerodziły się wojnę domową nadal nie widać końca tego konfliktu. Cała sytuację skomplikowało tzw. Państwo Islamskie, które w czerwcu 2014 roku zajęło część terytorium Syrii i Iraku. Dziś widzimy, że to co dokonało się podczas tzw. Arabskiej Wiosny w kolejnych państwach doprowadziło do wyzwolenia się radykalnych ugrupowań wojującego islamu - terroryzmu, który zagraża nie tylko mniejszością religijnym tamtych krajów, ale również porządkowi na całym świecie.
W obliczu tej tragedii druga niedziela listopada w Polsce, w Kościele katolickim, jest dniem solidarności z prześladowanym Kościołem Syrii. Możemy się zastanowić nad tym, na ile Kościół prześladowany potrzebuje pomocy, a także na ile ta doświadczona cierpieniem wspólnota stanowi dla nas przykład wielkiej wiary. Żyjąc w kraju o zakorzenionej tradycji katolickiej jesteśmy narażeni na pokusę triumfalizmu i oddalenia się od Boga poprzez przyzwyczajenie i rutynę. Solidaryzujmy się z tymi, którzy mogą nas bardzo wiele nauczyć. Oni stają przed Bogiem pełni ufności i nadziei. Wspierajmy ich modlitwą i ofiara materialną.
