pocztówka wydana w roku 1913 w 50 rocznicę Powstania Styczniowego (fot.dobroni.pl)
Skalbmierz, 19-01-2013
Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w i wielkiej będzie wierny, a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie (Ewangelia Łukasza 16,10). 22 stycznia przypada 150 rocznica wybuchu Powstania Styczniowego. Pochylmy się zatem nad trudną historią naszej Ojczyzny.
Naród Polski uciskany przez zaborców zdecydował się na radykalną i ryzykowna próbę wyrwania się z niewoli. Jak wiemy krok ten był tragiczny w skutkach. Powstanie upadło po ponad roku. Tysiące Polaków zginęło, albo zostało zesłanych na Syberię. Kraj ogarnęła fala represji. Ten zryw narodowy może być z wielu punktów widzenia różnie oceniany. Przyjrzyjmy się postawie powstańców.
Mieli odwagę, która sprawiła, że mimo wielkiego ryzyka porażki, śmierci, ciężkich konsekwencji zdecydowali się na walkę. Prawdopodobnie wszyscy czasem się boimy, to ludzka cecha. Odwaga jednak wcale nie polega na nie odczuwaniu strachu, ale na działaniu pomimo niego jeżeli sprawa jest tego warta. Powstańcy pragnęli żyć w wolnym kraju i chcieli tego dla potomnych, podjęli więc decyzję o walce o niepodległość.
Odwaga jest działaniem pomimo strachu. Bierzmy i my z nich przykład. Nie poddawajmy się zniechęceniom, kalkulacjom, lenistwu, ale walczmy w naszym życiu o to, co naprawdę cenne: o nasze rodziny, nasze przyjaźnie, prawdę, uczciwość i wolność. Są to decyzje, które musimy podejmować każdego dnia. Najczęściej nie dotyczą spraw wielkiej wagi, ale są miernikiem tego jak możemy zachować się w sytuacjach naprawdę trudnych. Postawa w małych sprawach ma znaczenie.
