W czasie okupacji hitlerowskiej zabroniona i karana była wszelka działalność kulturalna, wydawnicza, nie mówiąc już o tworzeniu struktur wojskowych. Polacy jednak znaleźli jednak sposoby nie tylko na jednostkowe działania tego typu, ale zorganizowali trwałą strukturę nazywaną Państwem Podziemnym. Zorganizowali największa podziemną armię w Europie, mieli prawdziwe cywilne władze konspiracyjne, przygotowane do przejęcia władzy po zakończeniu działań wojennych, drukowali ponad 1000 tytułów, prowadzili szkolnictwo, zakładali teatry.
Dzień 27 września został ustanowiony Dniem Polskiego Państwa Podziemnego. Najważniejszym celem Armii Krajowej było prowadzenie walki z Niemcami (zgodnie z możliwościami i dostępnymi środkami) oraz przygotowanie kadr, a następnie sformowanie jednostek wojskowych w celu jawnego wystąpienia przeciwko okupantowi w najbardziej sprzyjającym momencie wojny. Tajne struktury, podporządkowane rządowi emigracyjnemu nazywano po wojnie Polskim Państwem Podziemnym. Drugiego takiego państwa nie było w całej Europie.
Polacy są znani z tego, że jednoczą się w czasie zagrożenia i potrafią wtedy, z Bożą pomocą dokonać rzeczy wielkich. Dziś wydaje się, że nikt nam nie zagraża, nic bardziej mylnego. Zagrożenie przychodzi przez rozpad więzi rodzinnych, alkoholizm i uzależnienia, brak solidarności społecznej. Przez to wszystko człowiek staje się coraz bardziej podatny na manipulację. Zapominamy, że to zdrowa, kochająca, dająca poczucie bezpieczeństwa i przekazująca wartości rodzina jest gwarancją społeczeństwa dojrzałego i szczęśliwego. Jednoczmy się zatem w walce o dobrą przyszłość naszego narodu.
