Ks. Marian Fatyga (fot. skalbmierz.kielce.opoka.org.pl)
Skalbmierz, 2-04-2011
Kiedy wszystko w życiu układa się po naszej myśli, rodzi się w nas pokusa pomniejszania albo nawet odrzucania prawdy o naszej potrzebie Boga lub jakiejkolwiek duchowej pracy nad sobą. Jeśli jednak przeniesiemy się na pustynię - gdzie z nieba leje się żar, gdzie nie ma wody ani pożywienia, gdzie nie ma żadnych wygód, do których przywykliśmy - bardzo szybko zaczynamy myśleć inaczej. Taka sytuacja uświadamia nam, że nie jesteśmy samowystarczalni, że nie wszystko od nas zależy. Kiedy zabraknie nam zabezpieczeń, wygód i przyjemności, które oferuje świat zaczynamy szukać Boga i wsłuchiwać w Jego głos - robimy coś, co wcześniej było nam obce.
To dlatego potrzebujemy Wielkiego Postu. Potrzebujemy 40 dniowych rekolekcji - wyjścia z codziennej rutyny, by móc zastanowić się nad swoim życiem i życiem naszych rodzin. Potrzebujemy czasu, by pobyć samemu ze sobą i z Bogiem.
Rolnicy wiele godzin orzą ziemię i przygotowują ja do siania nowych ziaren. Muszą tak postępować jeżeli chcą ujrzeć plony na swoich polach. Podobnie Wielki Post jest czasem pracy, przygotowującej nas do duchowego wzrostu . W dniu Wielkiej Nocy wszyscy będziemy mogli zbierać wspaniałe osobiste żniwo - większą miłość do Boga i bliźnich.
Przed nami jeszcze trzy tygodnie Wielkiego Postu i czasu przygotowania do beatyfikacji Jana Pawła II. Wykorzystajmy ten czas na duchową przemianę.
Kiedy Jezus zakończył swój 40 dniowy post na pustyni i odpędził szatana pojawili się przy Nim aniołowie i usługiwali Mu. Również my możemy być pewnie, że kiedy dojdziemy do kresu naszych wielkopostnych "rekolekcji", Bóg pośle swoich aniołów , aby nam usługiwali, aby napełniali nas Jego łaską i miłością. Gdy nadejdzie wielkanocny poranek będziemy mogli ujrzeć rozradowanego Chrystusa.
