Inicjator budowy dworu w Nadzowie
Wincenty. Wielogłowski herbu Starykoń

herb Starykoń (fot. pl.wikipedia.org)

Dalewice, 20-02-2019

Wincenty Wielogłowski (de Welglow) herbu Starykoń (1770 - 8 X 1874). Właściciel Bolowa i Nadzowa. Był synem Franciszka (stolnika wołyńskiego, wicerejenta grodzkiego sądeckiego, dziedzica dóbr majątkowych - Olszany i Wolica) i Rozalii z Sędzimirów herbu Ostoja z Łukawicy.

     Żoną Wincentego była Julia Warzycka herby Trąby. Z którą miał czterech synów: Jana, Feliksa, Ignacego, Romana. Był sędzią pokoju powiatu miechowskiego i prezesem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernii Kieleckiej.

     Był właścicielem 2 wsi: Bolów i od 1818 roku Nadzów. To on zabiegał o wybudowanie tutaj dworu. Dwór zbudowano w latach 1818-1825, od 1825 roku mieszkał tutaj stale. Jest to budynek parterowy ze stropami belkowymi i sufitami. Projektantem dworu był, budowniczy królewski - Jakub Kubicki. Powszechny, przymusowy zaciąg do armii odbywał się na terenie całego Królestwa Polskiego. Ten fakt nie ominął też rodziny Wielogłowskich z Nadzowa. Oto przykład, jak Wincenty wynajmuje zastępcę dla swojego syna Feliksa. Który tym razem unika długoletniej służby w armii carskiej. W 1845 r. w rządzie Guberialnym w Kielcach stawił się Wincenty Wielogłowski, dziedzic dóbr Nadzowa, w okręgu miechowskim. Jego syn Feliks jako spisowy i Franciszek Margasiński, przebywający z paszportem emigracyjnym-tymczasowo w Kielcach. W.Wielogłowski zobowiązał się, iz za to, że Franciszek Margasiński zgodzi się zaciągnąć do wojska wypłaci mu 180 rsr. na następujących warunkach: do Banku na procent wypłaci 150 rsr, które zastępca będzie miał prawo odebrać wraz z procentem i po odbyciu służby. Natomiast 30 rsr. przekazał Margasińskiemu do rąk własnych. Gdyby zastępca zginął na wojnie, prawo do odebrania pieniędzy z Banku Polskiego mieli spadkobiercy. Dodatkowo ojciec spisowego musiał złożyć deklaracje, że w przypadku ucieczki zastępcy z konwoju, będzie musiał albo dostawić do wojska swojego syna albo poszukać kolejnego zastępcy.

Taką możliwość regulował rządowy ukaz: Zastępstwo dobrowolne, wprowadzała ustawa o powinności zaciągowej w 1816 roku.

     W 1875 r. dwór zostaje sprzedany przez jego syna Feliksa, Izydorowi Bocheńskiemu z Czuszowa. Wincenty Wielogłowski jak na tamte czasy, unikalnie przekroczył 100 rok życia, zmarł mając 104 lata najprawdopodobniej w Pałecznicy.

dwór w Nadzowie, widok od strony zajazdu (źródło: O pałacach wiejskich i dworach)


Społeczny Opiekun Zabytków - Marcin Szwaja   


ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
  1. Stanisław M.Przybyszewski; Ziemianie, pałace, dwory i dworki nad Nidzicą i Szreniawą; Kazimierza Wielka 2007
  2. Wiesław Caban; Służba wojskowa z Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1832-1873
  3. Tadeusz Szydłowski, Tadeusz Stryjeński; O pałacach wiejskich i dworach; Kraków 1925

  4. pl.wikipedia.org
  5. sejm-wielki.pl
  6. bystep.pl

Artykuł pochodzi ze strony: Internetowego Kuriera Proszowskiego
Zapraszamy: https://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/w/wieloglowski_wincenty/art.php