Pierwszy dyrektor proszowickiej "dwójki"

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Kursy walut
NBP	2023-01-24
USD	4,3341	+0,23%
EUR	4,7073	-0,24%
CHF	4,7014	-0,22%
GBP	5,3443	-0,38%
Wspierane przez Money.pl

Pierwszy dyrektor proszowickiej "dwójki"
Stanisław Świerkosz

Stanisław Świerkosz
(fot. zbiory Wiesława Palucha)

Proszowice, 16-02-2022

Stanisław Świerkosz urodził się 16 kwietnia 1929 roku w Suchej Beskidzkiej. Tam też, w domu rodzinnym spędził swoje dzieciństwo. Ojciec był magazynierem w Gminnej Spółdzielni, mama zajmowała się domem. Mieli hektar pola, który pozwalał im przeżyć w ciężkich czasach II wojny światowej. Miał siedmioro rodzeństwa.

     W latach 1936 - 1943 uczęszczał do szkoły podstawowej, po jej skończeniu musiał iść do pracy do niemieckiego bauera (głównie polegała ona na plewieniu grządek).

     W tym okresie otarł się o śmierć (cytat z Dziennika Polskiego): [...] w końcu stycznia 1945 roku nie czuwała nad nim Opatrzność. To wtedy do jego rodzinnej Suchej Beskidzkiej weszli czerwonoarmiści. - Ojciec posłał mnie do Stryszawy, gdzie mieszkała ciotka. Dał mi na drogę bańkę, żebym przyniósł w niej do domu mleka - opowiada.

Do przejścia miał 15 kilometrów. Bańkę na mleko szybko stracił. Zabrali mu ją rosyjscy żołnierze, myśląc, że znajdą w środku coś ciekawego... Mimo to poszedł dalej. - Po około siedmiu kilometrach nagle wszystko ucichło. Rosjanie gdzieś zniknęli. Nie było żołnierzy, ani cywilów. Nie było samochodów. Kompletna cisza. Dochodziłem już do Roztoki, gdy z lasu wyskoczyli Niemcy. Jeden załadował karabin i mierzył we mnie krzycząc "szpieg". Chciał mnie zastrzelić.

W takiej sytuacji młodemu chłopakowi mogło stanąć przed oczami całe dotychczasowe życie spędzone w Suchej Beskidzkiej z rodzicami i siedmiorgiem rodzeństwa. [...]

Szczęście dopisało mu również podczas spotkania z Niemcami, gdy nieświadomy niczego przeszedł przez linię frontu. - Był tam służący w niemieckiej armii Ślązak, znający język polski. Zapytał gdzie idę, posłał po komendanta i w końcu kazali temu żołnierzowi, który przed chwilą chciał mnie zastrzelić, iść ze mną do domu ciotki [...].

     W latach 1945-1950 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Suchej Beskidzkiej. Maturę zdał w maju 1950 roku i podjął pracę sezonową w Roszarni w Suchej Beskidzkiej.

     Następnie przez dwa lata pracował w krakowskiej Spółdzielni Montownia, jednocześnie studiując w wieczorowej 2-letniej Szkole Pedagogicznej przy ul. Oleandry, tylko przedmioty pedagogiczno - dydaktyczne, która przygotowywały do pracy w szkole.

     W 1951 roku zaczął pracę w Szkole Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Limanowej. Od listopada tego roku do czerwca 1952 odbył służbę wojskową w Batalionie Obsługi Lotnictwa w Mirosławcu, a po jej ukończeniu rozpoczął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Czulicach. Poprowadził też w Suchej Beskidzkiej kolonie dla dzieci z krakowskich domów dziecka [...] W tym czasie kapitaliści zrzucili nam stonkę. Musieliśmy chodzić z dziećmi po poletkach ziemniaków i jej szukać. Żywej wprawdzie nie było, ale przed nami wychodziły w pole specjalne brygady i naklejały na ziemniaczane liście papierowe stonki. Trzeba było je wszystkie odnaleźć i oddać [...].

     Od 1955 do 1957 studiował w 2-letnim Studium Nauczycielskim w Raciborzu na kierunku wychowanie fizyczne - biologia. Po jej ukończeniu został nauczycielem Szkoły Podstawowej w Proszowicach (nr 1) - uczył głównie biologii i wychowania fizycznego. Był także powiatowym inspektorem do spraw wychowania fizycznego, krajoznawstwa i turystyki .W latach 1962-1970 pracował w Powiatowej Radzie Narodowej w Wydziale Oświaty i Kultury na stanowisku podinspektora szkolnego.

     Od 1970 roku zostałem dyrektorem nowopowstałej Szkoły Podstawowej nr 2 w Proszowicach, która kierował przez 15 lat, aż do przejścia na emeryturę.

     Od 1974 roku studiował zaocznie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie na kierunku biologia. Naukę zakończył w październiku 1978 roku obroną pracy, otrzymał tytuł magistra biologii. W latach 1980-1981 odbył studia podyplomowe w Kaliszu z zakresu zarządzania oświatą.

     W 1985 roku przeszedł na emeryturę, jednak nie zaprzestał aktywności zawodowej. Podjął pracę jako inspektor w Spółdzielni Oświatowej w Krakowie. W latach 1986-1990 był nauczycielem w Szkołach Podstawowych w Pobiedniku i Karwinie, a do 1995 roku pracował w niepełnym wymiarze godzin na stanowisku starszego inspektora do spraw oświatowo - zdrowotnych w Powiatowej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w Proszowicach. W latach 1996-2000 także w niepełnym wymiarze godzin uczył w szkole Podstawowej w Wierzbnie.

     Od 2001 roku jestem członkiem Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Proszowicach, do wstąpienia w jego szeregi namówił go przewodniczący Stanisław Kaczmarczyk. Pracował społecznie najpierw na stanowisku zastępcy przewodniczącego Zarządu Oddziału Rejonowego, a od 2007 roku przez dwie kadencje jako Przewodniczący Oddziału. Otrzymał także godność Honorowego Przewodniczącego Zarządu PZERiI.

Osiągnięcia podczas pracy w Związku Emerytów:

organizacja imprez; powyżej 20 imprez rocznie zorganizowanych przez Zarząd, a około 100 razem ze wszystkimi Kołami Terenowymi,
zacieśnienie współpracy Zarządu Rejonowego z wójtami gmin, co ułatwiło współpracę gmin z Kołami Terenowymi Związku,
wspólnie z PCPR (Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie) organizowanie Powiatowego Dnia Inwalidy czy też Powiatowego Dnia Seniora,
zaproszenie z Krymu polonijnego Zespołu "Niespodzianka" na pobyt 10- dniowy,
organizowanie wczasów nad Bałtykiem,
nawiązanie współpracy z Bankiem Żywności w Krakowie z którego otrzymujemy paczki dla najbiedniejszych członków Związku,
przyłączenie do proszowickiego "Rejonu" Koła Wawrzeńczyce,
zwiększenie liczby członków Związku,
brał udział w szkoleniu pt: "Myśl globalnie - działaj lokalnie - od strategii przez pomysł" w ramach Małopolskiej sieci współpracy.

Zmarł w piątek, 11 lutego 2022 roku, spoczął na proszowickim cmentarzu parafialnym 16 lutego.

Uzyskał liczne odznaczenia i wyróżnienia za pracę zawodową i społeczną:

Odznaka Tysiąclecia, za działalność w obchodach Tysiąclecia Państwa Polskiego,
Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego,
Złota Odznaka za zasługi dla ziemi krakowskiej,
Honorowa Odznaka Zasłużonego Działacza LZS,
Srebrny Krzyż Zasługi przyznany uchwałą Rady Państwa,
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za trzydziestoletnią nienaganną pracę pedagogiczną,
Honorowe Wyróżnienie X Małopolskiego Plebiscytu "Poza Stereotypem - Senior Roku 2015" za aktywną podstawę i działalność na rzecz lokalnej społeczności,
Medal z okazji 55-lecia Zarządu Oddziału Okręgowego w Krakowie za wybitne zasługi w aktywizacji seniorów, rozwojem społeczeństwa obywatelskiego oraz pracę na rzecz Małopolski i jej mieszkańców,
Złota Odznaka Honorowa PZERiI - Mała,
Godność Honorowego Przewodniczącego Zarządu PZERiI.

opracowanie: Wiesław Paluch