Harcerstwo i oświata były dla niego ważne
Jerzy Siniarski
 |
| (fot. zbiory IKP) |
Proszowice, 5-10-2020
Jerzy Siniarski urodził 28 kwietnia 1943 roku w Biskupicach, w powiecie miechowskim, w rodzinie nauczycielskiej. Był synem Wacława, podczas wojny dowódcy plutonu AK i Janiny z domu Zięba również związana z AK i oświatą. Dziadkowie również działali w ruchu oporu. Po zakończeniu II wojny światowej, rodzice przenieśli się do Słomnik, gdzie przebywali do 1951 r.
Naukę rozpoczął od pierwszej klasy w tamtejszej szkole podstawowej. A przez pozostałe lata kontynuował w SP nr 1 w Miechowie, ponieważ jego rodzice zostali tam służbowo oddelegowani. Ojciec pracował w Wydziale Oświaty Powiatowej Rady Narodowej jako inspektor, matka uczyła języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 1. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Miechowie w latach 1957-1961.
Jako uczeń działał od 1957 r., w harcerstwie i jednocześnie będąc czynnym sportowcem. Nawet w kilku dyscyplinach sportowych osiągał wysokie wyniki na miarę rekordów szkolnych i powiatowych. Po zdaniu matury, ze względu na to, że nie dostał się na studia podjął pracę zawodową w Szkolnym Ośrodku Sportowym w Miechowie (16 IX 1961-30 IX 1962). W październiku 1962 r., rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie, a ukończył je w 1966 r., uzyskując tytuł magistra wychowania fizycznego. Będąc na czwartym roku studiów, od IX 1965 r., podjął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w LO w Książu Wielkim.
Od 1 października 1966 r., do 31 sierpnia 1967, pełnił funkcję zastępcy komendanta Hufca ZHP w Miechowie, równocześnie uczył wychowania fizycznego w SP nr 2. Od 1 października 1967 r., do 15 marca 1991 r., był przewodniczącym Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Miechowie. Równocześnie pracował społecznie w charakterze instruktora wychowania fizycznego i sportu w Ośrodku Szkół Podstawowych i Ponadpodstawowych w Miechowie. Działał także w Związku Harcerstwa Polskiego.
Od 16 marca 1971 r., do 31 sierpnia 1972 r., był dyrektorem Państwowego Domu Pomocy Społecznej dla dzieci specjalnej troski w Miechowie, który to organizował od podstaw. Od 1 IX 1972 r, do 31 VIII 1975 r., był kierownikiem Ośrodka Propagandy przy Komitecie Powiatowym PZPR, równocześnie nauczycielem przysposobienia obronnego w LO w Miechowie. 26 września 1973 r., otrzymał mianowanie na stopień podporucznika. W latach 1974-1975 był trenerem piłkarzy "Pogoń Miechów".
1 września 1975 r., po zmianach administracyjnych został powołany na stanowisko wizytatora wychowania fizycznego w Kuratorium Wychowania i Oświaty w Kielcach. 1 września 1977 r., został urlopowany i powołany na stanowisko I sekretarza Komitetu Gminnego PZPR w Charsznicy, gdzie pracował do 15 marca 1980 r. (12 X 1978 r., mianowany został porucznikiem).
Do ZHP wstąpił w 1956 r. Zobowiązanie instruktorskie założył w 1961 r. Stopień harcmistrza otrzymał w 1969 r., nadany rozkazem komendanta Chorągwi Krakowskiej ZHP L.1/69. Krzyż "Za Zasługi dla ZHP" otrzymał rozkazem Naczelnika ZHP L.11/76 z 5 października 1976 r, stopień Harcmistrza Polski Ludowej otrzymał rozkazem Naczelnika ZHP L.8/80 z 22 lipca 1980 r.
W latach 1980-1984 pełnił funkcję zastępcy komendanta Hufca ZHP w Miechowie, a od 15 marca 1980 r., do 31 sierpnia 1985 r, pracował w LO w Miechowie jako nauczyciel przysposobienia obronnego i wychowania fizycznego. W tym czasie pełnił również funkcję sekretarza Szkolnego Związku Sportowego, 1 września 1985 r., objął stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w Pojałowicach. Przygotował projekt rozbudowy szkoły, którego już nie zdążył zrealizować.
Miał żonę Marię z domu Żak i dwoje dzieci: Tomasza (ur. 1970) i Alicję (1973).
Zmarł 5 lutego 1988 r., w Miechowie i pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym.
opracowanie: Marcin Szwaja
ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
- Elżbieta Kubiec; Jerzy Siniarski; [w:] Harcerski Słownik Biograficzny kielecczyzny
- Jerzy Mrożkiewicz; Cmentarz parafialny w Miechowie; Kraków 2007
|
