Prałat-kustosz, Kapituły Katedralnej, prefekt kieleckich gimnazjów
Karol Szymon Sikorski

akt urodzenia Karola
(źródło: zbiory Moniki Kucal praprawnuczki Marianny Zwolińskiej i Antoniego Zwolińskiego)
ks. Karol Szymon Sikorski
(źródło: wiecznotrwale.blogspot.com)

19-09-2022

Ks. Karol Szymon Sikorski urodził się 24 października 1879 roku jako syn Szymona Sikorskiego i Jadwigi zd. Wójcik w Skalbmierzu, młodszy brat Marianny Zwolińskiej żony Antoniego Zwolińskiego z Działoszyc [ze Zbiorów Moniki Kucal praprawnuczki Marianny Zwolińskiej i Antoniego Zwolińskiego]. Po ukończeniu gimnazjum w 1898 r. kontynuuje naukę w ponownie otwartym seminarium duchownym w Kielcach. Seminarium to w 1893 r. zostało zamknięte na 4 lata, a profesorowie (wykładowcy) zostali zesłani na Syberię. Zaborca rosyjski ograniczał możliwości uzyskania wykształcenia zwłaszcza teologicznego, które w tym czasie było postępowe.

     Po ukończeniu seminarium podejmuje dalszą naukę na Akademii Duchownej Rzymskokatolickiej w Petersburgu 1903-1907. Akademia ta była jedyną wyższą uczelnią kształcącą duchowieństwo katolickie w Imperium Rosyjskim [Danuta Krześniak - Firlej "Księża prefekci diecezji Kieleckiej 1918-1939"]. Założeniem jej było wychowanie w duchu zaborcy. Na studia kierowano najzdolniejszych kandydatów. Mimo tak szeroko pojętej indoktrynacji cel zaborcy nie został nigdy osiągnięty. Karol wykorzystał możliwość zdobycia wykształcenia, uzyskuje tytuł mgr teologii. Od 1907-1918 r. był wykładowcą (profesorem) Seminarium Duchownego w Kielcach, prowadził zajęcia z Pisma świętego i języka łacińskiego [Ks. Tomasz Gocel "Kalendarium Seminarium Duchownego w Kielcach" 1908; Spis Duchowieństwa 1913 Diecezji Kieleckiej]. Prowadził wykłady biblijne, egzegezę tekstu pisma Świętego na podstawie Biblii z komentarzem Menochiusza. Wykładał też introdukcję oraz archeologię [Ks. Tomasz Wróbel "Nauczanie filozofii i teologii w Kieleckim Seminarium Duchownym 1727-1962"].

     W 1916 roku w Kielcach zostało utworzono przez władze austriackie seminarium nauczycielskie - po uzyskaniu niepodległości przekształcone w Państwowe Seminarium Nauczycielskie - Męskie im. S. Żeromskiego, w którym przez 15 lat uczył ks. Karol Sikorski (1917-1932).W tym czasie prowadził też zajęcia w Gimnazjum im M. Reja w Kielcach z religii jako prefekt. Od 1919 r. przez 20 lat funkcję prefekta pełnił ks. K Sikorski miedzy innymi w Gimnazjum im Śniadeckiego (do 1937 r.), czy w Gimnazjum im. S Żeromskiego [Adam Massalski, Jerzy Szczepański "Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków I liceum ogólnokształcącego im. S Żeromskiego w Kielcach]. [Z powodu chwiejnego chodu nazywany Pingwinem. Mimo prawicowych poglądów w konfliktach szkolnych stawał po stronie uczniów i starał się usprawiedliwiać ich przed dyrektorem, bez względu na przekonania i rodzaj "przestępstwa" niesfornych podopiecznych (ikp)].

tablica inskrypcyjna na grobowcu, gdzie pochowany jest ks. Sikorski
(źródło: wiecznotrwale.blogspot.com)

     Wprowadzał zasady prowadzenia nauki religii w szkołach, nakazywał szanować kościół katolicki i Matkę naszą królową Niebios. Pełnił funkcję prefekta gmin kieleckich. W 1924 r. odbył się II ogólno diecezjalny zjazd księży prefektów gdzie ks. K Sikorski przedstawił nowy program nauczania. Jeszcze w 1917 r. pracując w seminarium nauczycielskim był moderatorem Sodalicji Mariańskiej. W 1918 r. pełnił funkcję radnego w związku kapłanów społeczników z ramienia jako profesor w seminarium.

     Został także prezesem stowarzyszenia Księży Prefektów - Związek Diecezjalnych Kół. Zajmował się sprawami pedagogicznymi, dydaktycznymi, społeczno-wychowawczymi. Prowadził stowarzyszenie wzajemnej pomocy kapłanów w 1936 r. Był członkiem stowarzyszenia Caritas, wydał 2 publikacje. Był bardzo popularną postacią Kielc, postury dobrze zbudowanego mężczyzny o ostrym dowcipie. Bardzo wymagającym w stosunku do uczniów, znawca malarstwa i sztuki. Pełnił funkcję sędziego Sądu Biskupiego, był prałatem - kustoszem kapituły Katedralnej.

     Z ramienia licznych obowiązków rzadko bywał w rodzinnych stronach. Jak już pozwalał czas to odwiedzał swoje rodzeństwo w tym Mariannę Zwolińską w Działoszycach. W pamięci młodego pokolenia Zwolińskich uwydatnił się w chwili pogrzebu Marianny Zwolińskiej żony Antoniego - matki i babci w 1934 roku. Na emeryturę przeszedł przed wybuchem II wojny światowej.

     Zmarł 29 grudnia 1943 roku. Pogrzeb odbył się w Katedrze Kieleckiej dwa dni później (31 grudnia). Spoczywa na cmentarzu starym w Kielcach w grobowcu Kapituły Katedralnej.

autor wspomnienia: Krzysztof Turczyński   

cmentarz stary w Kielcach, grobowiec Kapituły Katedralnej
(źródło: wiecznotrwale.blogspot.com)


ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
  1. Danuta Krześniak-Firlej; Księża prefekci diecezji Kieleckiej 1918-1939
  2. Ks. Tomasz Gocel; Kalendarium Seminarium Duchownego w Kielcach; 1908
  3. Spis Duchowieństwa 1913 Diecezji Kieleckiej
  4. Ks. Tomasz Wróbel; Nauczanie filozofii i teologii w Kieleckim Seminarium Duchownym 1727-1962
  5. Adam Massalski, Jerzy Szczepański; Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków I liceum ogólnokształcącego im. S Żeromskiego w Kielcach
  6. Irena Furnal; Szkoła Gustawa Herlinga-Grudzińskiego; [w:] Świętokrzyskie nr 19 (23), lipiec 2017

  7. zbiory Moniki Kucal praprawnuczki Marianny Zwolińskiej i Antoniego Zwolińskiego

  8. wiecznotrwale.blogspot.com

Artykuł pochodzi ze strony: Internetowego Kuriera Proszowskiego
Zapraszamy: https://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/s/sikorski_karol/art.php