Nie myślała tylko o sobie
Tekla Korulska z d. Snarska

Tekla ze Snarskich Korulska (fot. zbiory autora)

Dalewice, 18-05-2017

     Tekla ze Snarskich Korulska urodziła się w Jankowicach, w roku 1851. Była córką Bonawentury Snarskiego i Joanny Ligęzy Bogusławskiej. Pieczętowała się herbem Mordelio, który wywodzi się z Usarzewa, w ziemi płockiej. Do 21 roku życia mieszkała w Warszawie.

     Po zawarciu małżeństwa z Pelagiuszem Korulskim przenoszą sie Dalewic, majątku zakupionym w 1887 roku od Dunikowskich. Wspólnie gospodarzą na ogromnym obszarze ziemi, stanowiący 400 mórg z rodzimej wsi oraz Chorążyc, Radziemic i Dalewic - Kąty. Ściśle współpracują ze społecznością wiejską. Wsłuchują się także w Ich problemy i zawsze starają się pozytywnie je rozwiązywać.

     W 1896 roku Tekla jako wdowa po zmarłym Pelagiuszu nie pozbywa się Dalewic. Przejmuje obowiązki i przy wsparciu życzliwych osób kontynuuje sumiennie trud życia na prowincji. Mimo wypełnionego grafika zajęć, znajduje czas na rozwój swoich zainteresowań i niesie bezinteresowną pomoc.

Tekla ze Snarskich Korulska, dwór Dalewice 1914 (fot. zbiory autora)
     Czynnie działa w Kole Proszowskim - ruchu organizacyjnego ziemianek w Królestwie Polskim. Kolekcjonuje zbiory numizmatyczne, które przekazuje dla oddziału polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Kielcach. Tak też stało się ze sławnym obrazem Józefa Szermentowicza pt: "Bydło schodzące do wodopoju" z 1876 r., podarowane do Muzeum Narodowego w Krakowie.

     Dba o stan techniczny kościółka w Dalewicach i kościoła parafialnego w Niegardowie. Dużo informacji i prawdziwy charakter człowieka potwierdza testament pisany prze Teklę Korulską. Jedna cecha jest najważniejsza, tak bardzo poszukiwana w naszych czasach: nie dbać tylko o siebie, a także poświęcić się i pomagać innym.

     Dla przykładu dwa fragmenty z testamentu. Jeden z okres trwania I wojny światowej. To tutaj na wzniesieniu za parkiem, była rozlokowana artyleria rosyjska, która prowadziła ostrzał w stronę Koniuszy.

Dalewice 21.11.1914 r.
...Gdyby nie Jego postawa, zarządca Zygmunt Bronikowski, który narażając się niejednokrotnie, Dalewice byłyby znacznie więcej ucierpiały. Piszę to przy pękających bombach na moim podwórku, a wśród których On się ciągle otacza, broniąc mienia i mnie z rąk żołdactwa...

Dalewice: 21.01.1919 r.
Przeznacza część pieniędzy: ...Na wyrestaurowanie Kościółka w Dalewicach, odnowienie prezbiterium i Wielkiego ołtarza w Niegardowie. Na postawienie szkoły dla dziewcząt wiejskich w rodzaju rolniczo-ogrodniczej. Najwięcej mi jednak chodzi o Ich wykształcenie moralne, religijne i patriotyczne na kawałku 4-morgowym przeciętym drogą do Błogocic naprzeciw dworu. Szkoła ma też być imienia - Korulskich i Stypendium.

Tekla ze służbą, od lewej: Pankracy, lokaj-Tomasz, T.Korulska, gosposia Stefania Żytko, N.N (fot. zbiory autora)
1914 r., T.Korulska 3 z lewej, z mieszkańcami Dalewic (fot. zbiory autora)

     Majątek Dalewice zapisuje w spadku trzem córkom (Annie, Marii i Anieli Józefie) swojej siostrzenicy Marii Trąbczyńskiej z d. Stępkowskiej. A Jego wartość dzieli w poszczególnych kwotach, inwentarzu dla całej swojej rodziny a także dla służby. Tekla ze Snarskich-Korulska umiera 8 marca 1919 r. i zostaje pochowana u boku męża na cmentarzu parafialnym w Niegardowie.

Marcin Szwaja   

obraz Józefa Szermentowicza.1876 r., "Bydło schodzące do wodopoju" - Bydło na pastwisku (fot. homebook.pl)


ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
  1. informacje od Tadeusza-Marcina Korulskiego z Bydgoszczy
  2. Archiwum Państwowe w Kielcach
  3. zbiory własne autora

  4. pl.wikipedia.org
  5. pinakoteka.zascianek.pl
  6. homebook.pl

Artykuł pochodzi ze strony: Internetowego Kuriera Proszowskiego
Zapraszamy: https://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/k/korulska_tekla/art.php