Żołnierz 8. Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego
Bolesław Kobiński

Bolesław Kobiński, z okresu wojny z bolszewikami
(fot. archiwum rodzinne)

Proszowice, 23-06-2020

Bolesław Kobiński urodził się 13 listopada 1898 roku w Proszowicach. Był synem Józefa, szanowanego w mieście rzeźnika oraz, pochodzącej z mieszczańskiej rodziny, Anny z Perkowskich. Jak czytamy w księdze parafialnej kościoła w Proszowicach, Józef Kobiński, mieszczanin ze Słomnik, 21 stycznia 1884 roku zawarł ślub z pochodzącą z Proszowic Anną Perkowską. Rodzina Kobińskich zamieszkała w Proszowicach i doczekała się sześcioro dzieci (Józefa ur. 1888, Teodora ur. 1891, Jana ur. 1897, Bolesława ur. 1898, Franciszka ur. 1902 i Leona ur. 1909). Bolesław ukończył podstawowe nauczanie w lokalnej szkole.

     Prawdopodobnie w lecie 1914 roku, wraz z innymi Proszowianami, wstąpił do nowo utworzonych Legionów Polskich. Po zakończeniu I wojny światowej, oraz odzyskaniu upragnionej niepodległości, młody Bolesław wstąpił do nowopowstałego Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, lecz niestety nie znamy jego szlaku bojowego z tamtego okresu. Po zakończeniu wojny z Rosją sowiecką Kobiński prawdopodobnie pozostał w wojsku. Wiemy, iż ukończył on szkołę podoficerską i doczekał się stopnia sierżanta.

Bolesław Kobiński w tylnim rzędzie, w środku
(fot. archiwum rodzinne)

     Podczas mobilizacji w 1939 roku, gdy II Wojna Światowa zbliżała się dużymi krokami, Bolesław Kobiński został zmobilizowany do 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego. W roku 1939, pułk ten wchodził w skład Krakowskiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez generała brygady Zygmunta Piaseckiego. Brygada ta wchodziła w skład północnego skrzydła Armii "Kraków". 3 września pułk oddzielony został od reszty brygady i tocząc ciężkie walki odwrotowe został częściowo rozbity pod Szczekocinami. Następnego dnia pułk znalazł się w Jędrzejowie, a 6 września w rejonie miejscowości Brody koło Starachowic, by wieczorem wyruszyć w kierunku Wisły. Następnie przyłączył się do Armii "Lublin". Pomimo kilku odniesionych zwycięstw pułk poniósł bardzo dotkliwe straty i ostatecznie został rozbity podczas prób przedostania się do Rumunii.

Bolesław Kobiński (fot. archiwum rodzinne)

     Po wrześniowej klęsce w wojnie obronnej sierżant Bolesław Kobiński wrócił do rodzinnego miasta gdzie 1 lutego 1942 roku wziął ślub w kościele parafialnym w Proszowicach z Anielą Stanisławą Perkowską. Nieznany jest ewentualny udział Kobińskiego w strukturach państwa podziemnego, lecz podczas okupacji niemieckiej, wraz z innym AK-owcem, udało mu się uratować oddziały partyzanckie przed wydaniem ich Gestapo. Zdobyli oni informację, że pewien mieszkaniec wsi Jazdowiczki napisał donos z informacją o żołnierzach podziemia i chce go wysłać do Gestapo w Miechowie. Dzięki zaangażowaniu dwójki AK-owców (w tym Bolesława Kobińskiego) oraz pracującego na poczcie w Proszowicach pana Liguzińskiego, napisany donos nigdy nie dotarł do Miechowa i dzięki tej akcji udało się uratować wiele osób przed aresztowaniami.

Sierżant Bolesław Kobiński zmarł 7 marca 1975 roku i został pochowany na cmentarzu Parafialnym w Proszowicach.

opracowanie: schronyproszowice.pl - Mateusz Serwatowski   


fot. archiwum rodzinne
publikacja: 23-06-2020


ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
  1. schornyproszowice.pl
  2. wbh.wp.mil.pl
  3. jednostki-wojskowe.pl
  4. pl.wikipedia.org
  5. genealodzy.pl

Artykuł pochodzi ze strony: Internetowego Kuriera Proszowskiego
Zapraszamy: https://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/k/kobinski_boleslaw/art.php