Samorządowiec z Ibramowic, burmistrz/prezydent trzech miast
Kazimierz Koszutski h. Leszczyc
(ur.: 3.11.1873 - zm.: 18.09.1939)
biogram
 |
akt urodzenia Kazimierza: Działo się we wsi Wrocimowice 18/30 maja 1877 roku o godzinie 2 po południu. Stawił się Kazimierz Koszucki posiadacz majątku Ibramowice lat 38 mający, w obecności Juliana Mazaraki (Mazarski [?]) dzierżawcy wsi Wrocimowice lat 40 i Lucjana Szczęsnowicza posiadacza majątku Góry lat 50, i okazał nam dziecię płci męskiej oświadczając, że urodzone zostało w Ibramowicach 22 października/3 listopada 1873 roku, o godzinie 2 po południu, przez ślubną jego żonę Bronisławę z domu Mazaraki [?] lat 34 mającą. Dziecięciu przy chrzcie świętym odprawionym dzisiaj dano imiona Kazimierz Karol, a chrzestnymi byli: Lucjan Szczęsnowicz, wyżej wspomniany, i Maria Szczęsnowicz. Akt ten oświadczającemu i świadkom przeczytany, przez ich i przez nas podpisany został.
Ksiądz Romuald Wiadrowski [?]
(fot. zbiory Mateusza Serwatowskiego) |
 |
Kazimierz Koszutski
(fot. Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa...) |
 |
herb Leszczyc
(fot. pl.wikipedia.org) |
Proszowice, 24-10-2020
Kazimierz Karol Koszutski (Koszucki) herbu Leszczyc, urodził się 3 listopada 1873 roku w Imbramowicach w powiecie miechowskim, obecnie Ibramowice k/Proszowic. Został ochrzczony 30 maja 1877 roku w kościele we Wrocimowicach, wraz ze swoja młodszą siostrą Heleną (ur. 1-04-1877). Był synem Kazimierza (1839), właściciela tych dóbr, naczelnika powstańczej policji w Krakowie (1863) i Bronisławy Mazaraki (1846) herbu Newlin. Jego brat Stanisław był ekonomistą i działaczem społecznym, a Bronisław lekarzem i działaczem robotniczym.
Tak jak jego bracia ukończył gimnazjum filologiczne w Kielcach, później kształcił się w Szkole Zdobniczej w Zakopanem. Wprawdzie nie podjął pracy zgodnej z wykształceniem, jednak prywatnie/amatorsko uprawiał rzeźbę i malarstwo, był też uzdolniony muzycznie.
Przed wybuchem pierwszej wojny światowej zarządzał majątkiem hrabiów Tyszkiewiczów w Pluźnie koło Stroga nad Horynien. W 1915 roku wyjechał do Tambowa i zajmował tam stanowiska kierownicze w polskich samopomocowych organizacjach uchodźczych. Tam opracował swój wynalazek, przyrząd do samoczynnego zapisywania nut w trakcie gry na fortepianie. Patent był zakupiony prze firmę z Petersburga i wprowadzono go tam do produkcji.
W listopadzie 1918 roku, Kazimierz wraca do ojczyzny i zatrzymuje się w Kaliszu. Był tam kierownikiem Wydziału Samorządowego w starostwie kaliskim. Po kilku latach dzięki poparciu Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) zostaje prezydentem. Obowiązki te pełnił w latach 1921-1924. Za jego kadencji miasto zostaje w dużym stopniu odbudowane (po spaleniu przez wojska niemieckie w 1914 roku). Wybudowano stadion sportowy, nowy park i wiele innych inwestycji komunalnych. Np.: uruchomiono elektrownię miejską w dawnym foluszu Rapphana przy Alei Józefiny (obecnie Aleja Wolności), pozwoliło to na ustawienie na ulicach miasta 150 lamp.
12 kwietnia 1921 roku w Kaliszu odbył się zjazd członków Związków Miast, w tym prezydentów Warszawy i Łodzi, z wizytą przybył Naczelnik Państwa Józef Piłsudski. Miasto nadało honorowe obywatelstwo prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Stanisławowi Wojciechowskiemu.
Gdy zakończył swoje urzędowanie w Kaliszu, Koszutski przeniósł się do Siedlec gdzie zatrudnił się na stanowisku kierownika Wydziału Samorządowego w starostwie. Po kilku latach przeniósł się ponownie, tym razem do Mławy.
Gdzie w latach 1930-1934, z poparciem PPS-u objął urząd burmistrza. Jego rządy uzyskały duże, długo pamiętane uznanie miejscowego społeczeństwa, w 1967 roku nazwano imieniem Koszutskiego. Przyczynił się do rozbudowy urządzeń komunalnych i oświatowych. W listopadzie 1934 roku przeniósł się do Kałuszyna, gdzie także wybrano go na burmistrza.
Funkcję tę pełnił aż do śmierci w trakcie ewakuacji władz miejskich przed wkraczającymi wojskiem niemieckim - 18 września 1939 roku. Prawdopodobnie został pochowany tutaj. Symbolicznie jego nazwisko umieszczono na płycie grobu rodzinnego, na Cmentarzu Tynieckim w Kaliszu.
Ożenił się najprawdopodobniej około 1900 roku, z Heleną Wierusz-Kowalską. Mieli troje dzieci: Joannę (1907-1934) - studentka chemii na Politechnice Warszawskiej, Jerzego, pseudonim artystyczny Jurand (1905-1960) - kolarz, olimpijczyk, muzyk, założyciel i członek chóru "Juranda", Tadeusza (1913-1981) - adwokat.
opracowanie: Marcin Szwaja, Andrzej Solarz
 |
grobowiec i tablica nagrobna Bronisława i Kazimierza Koszutskich
(fot. Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa... / Jan Marczyński) |
ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
- Kazimierz Koszutski h. Leszczyc; [w:] Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Genealogicznego KALISIA, Tom I, Kalisz 2011
- Koszutski Kazimierz (1873-1939); [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XIV, Wrocław-Warszawa-Kraków 1968-1969
- Kazimierz Girtler; Opowiadania, pamiętniki z lat 1832-1857; Kraków 1971
- Jan Newlin Mazaraki; Pamiętniki i wspomnienia; Kraków 2017
- genealogia.kalisz.pl
- pinczow.com.pl
- sejm-wielki.pl
- pl.wikipedia.org
- genalog.home.pl
- infokalisz.internetdsl.pl
- m.rc.fm
- zyciekalisza.pl
- archiwum.rp.pl
|
