W środę (1 lutego) Dyskusyjny Klub Książki obchodził jubileusz powstania. W styczniu minął rok od inauguracyjnego spotkania DKK dla dorosłych działającego przy Bibliotece Publicznej w Radziemicach. W minionym roku odbyło się sześć spotkań, w których uczestniczyło 48 osób i zostały omówione książki: "Grecka mozaika", "Trzech panów na włóczędze", "Księżyc nad Zakopanem", "Cudowna", "Dobre geny", "Gwiazdy kina PRL". Spotkanie miało nieco inny przebieg niż zwykle, było okazją do podsumowań minionego roku i uczczenia tej rocznicy specjalnie przygotowanym na tę okoliczność tortem, który ufundowała dyrektor biblioteki by w ten sposób wyrazić swoje zadowolenie z działalności klubu i życzyć wytrwałości w czytaniu, spotykaniu się i prowadzeniu dyskusji.
W czasie spotkania zwrócono uwagę na to, że książki nie tylko poszerzają horyzonty oraz zaspakajają potrzeby intelektualne i duchowe, ale też pozwalają na integrację ludzi o podobnych zainteresowaniach, podzielających zamiłowanie do czytania i dyskutowania o literaturze.
(fot. GBP Radziemice)
W dalszej części klubowicze omawiali ostatnio przeczytaną książkę - "Kontury" autorstwa Rachel Cusk. Jest to powieść o dziesięciu rozmowach koncentrująca się wokół pisarki prowadzącej kurs kreatywnego pisania podczas gorącego lata w Atenach. Główna bohaterka uczy studentów sztuki tworzenia opowiadań. Spotykani przez nią ludzie mówią przede wszystkim o sobie, dzielą się swoimi fantazjami, lękami, teoriami na temat związków, żalami i tęsknotami. Uczestniczący w dyskusji klubowicze zgodnie zauważyli iż w akcji powieści dzieje się niewiele za to przepełniona jest emocjami, a sam sposób narracji igra z przyzwyczajeniami czytelniczymi. Postacie pojawiają się i znikają, ich historie bywają urywane. Mało też dowiadujemy się o głównej bohaterce - można jedynie domyślać się co wydarzyło się w jej życiu. Dialogi zazwyczaj zlewają się z pierwszoosobową narracją przybierając charakter monologów.
Powieść ta zmusza do zastanowienia się czy można zbudować trwałe relacje w świecie, w którym każdy jest swoją własną opowieścią - ludzie zapatrzeni we własną narrację poszukują słuchaczy niekoniecznie chcąc nimi być a dzięki rozmowie chcą pozbyć się poczucia samotności.
