Pielgrzymowanie do Matki Bożej
 |
| (fot. i.ytimg.com) |
Skalbmierz, 20-08-2016
Jak co roku na Święto Matki Bożej Częstochowskiej - 26 sierpnia, przez Polskę przemierza tysiące pielgrzymów z różnych miejsc i miejscowości. Najważniejszym z sanktuariów jest wówczas Jasna Góra i obraz Czarnej Madonny. To miejsce nazwane jest przez wielu duchową stolicą Polski. I rzeczywiście dla ogromnej rzeszy katolików w Polsce Częstochowa i klasztor Jasnogórski jest najważniejszym miejscem pielgrzymkowym. Co roku do Pani Jasnogórskiej podróżują pieszo setki tysięcy ludzi, a ogólna liczba pielgrzymów przekracza 3 miliony osób rocznie.
To król Jan Kazimierz w swoich ślubach wołał: Bogurodzico, Bogiem sławiona Maryjo, Królowo świata i Polski Królowo. Składamy u stóp Twoich siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie, domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra - wszystkie wysiłki i myśli naszej, drgania serc i porywy woli.
Polacy określani są narodem maryjnym. Duchowość maryjna wcale nie jest łatwą duchowością. I nie polega tylko na odmawianiu różańca czy na pielgrzymowaniu. Prawdziwa pobożność maryjna polega na naśladowaniu życia Matki Bożej, a to nie jest wcale takie proste, bo też Jej życie nie było banalne. Poznając życie Matki Bożej na katechezie szkolnej przekonaliśmy się, że przeżywała mnóstwo trudności życiowych związanych z przyjęciem i wypełnieniem woli Boga.
Możemy być naiwni i zdziwić się myśląc, że jak człowiek zdecyduje się pójść za Bogiem wypełnić jego wolę, to jakoś to będzie, to Pan Bóg nas oszczędzi. Pójście za Bogiem nie oznacza życia usłanego różami, ale krzyż. Dlatego pielgrzymowanie zawiera w sobie tyle elementów trudu, gorąca, potu, umęczonych nóg i nieprzespanych nocy. Radość przechodzi, kiedy osiągnie się cel - Jasną Górę. Podobnie z życiem człowieka, trudności i kłopoty rozwiązywane codziennie umacniają nas i prowadzą do zmartwychwstania.
ks. Marian Fatyga
|
|
|
