Chciwi i hojni
 |
siedem grzechów głównych - chciwość, fragment obrazu Hieronima Boscha
(fot. pl.wikipedia.org) |
Skalbmierz, 18-01-2014
Aż trudno uwierzyć, że chciwość to jeden z grzechów głównych. W katechizmie wymieniany jest na drugim miejscu, wśród siedmiu grzechów głównych. Czym zatem jest chciwość? Pojęciem tym określamy zachłanne gromadzenie bogactw, a zwłaszcza pieniędzy. Człowiek chciwy przedkłada własny interes nad zasady solidarności z innymi. "Chciwość jest brakiem wewnętrznej równowagi, jest szukaniem stabilności w oparciu o dobra ziemskie, jest umiłowaniem wszystkich rzeczy, jakie są pożądane bez umiaru" - mówił św. Tomasz z Akwinu. Istota chciwości nie leży w samym posiadaniu, ale w stosunku do niego. Człowiek, który gromadzi coraz więcej, myli środki z celem. To dobra ziemskie mają służyć człowiekowi, a nie odwrotnie. Pieniądze mają służyć osiągnięciu życiowego celu, a nie stanowić celu życia.
Literackim obrazem chciwości jest "Skąpiec" Moliera. Główny bohater Harpagon ceni wyżej zimną szkatułę z pieniędzmi, niż własne dzieci. Godzi się wydać córkę za mąż po jednym warunkiem - bez posagu. Skąpiec ściskający ukochaną szkatułę symbolizuje chciwość i wynikające z niej uzależnienie od pieniądza. Współcześnie pojawiają się coraz nowsze formy uzależnień. I tak uzależniania od: Internetu, gier komputerowych, hazardu, erotyki.
Przeciwieństwem chciwości jest hojność. Biblia tym pojęciem posługuje się dwadzieścia dwa razy. Za każdym jednak razem hojność jest cechą samego Boga. Hojność to wielka i skuteczna broń w walce z zachłanną chciwością. Chciwość deprawuje i odgradza od Boga i ludzi. Człowiek chciwy jest mało użytecznym samolubem. Trudno w nim wykrzesać wyższe uczucia, takie jak miłość do ojczyzny, troskę o dobra wspólne.
Za nami już czas świątecznych prezentów, czas okazywania sobie szczególnej serdeczności, ale wciąż możemy obdarzać się hojnością na co dzień, dobrym słowem, szacunkiem, ofiarowanym czasem. Ważne żebyśmy nie byli hojni tylko od święta i na pokaz.
Niech więc hojność święci swoje triumfy w zwykłej codzienności!
ks. Marian Fatyga
|
|
|
