Pożegnanie Tadeusza Krzywonosa
 |
| (fot. jkw) |
Koniusza, 23-02-2012
Dzisiaj na cmentarzu parafialnym w Biórkowie Wielkim z wielkim bólem serca i żalem pożegnaliśmy Tadeusza Krzywonosa naszego bliskiego Kolegę i Przyjaciela.
Tadeusz Krzywonos miał 77 lat. Od wielu lat był czynnym działaczem społecznym. W 1990 roku był już Radnym Rady Gminy i Sołtysem wsi Wronin. Przez lata aktywnej pracy społecznej pełnił wiele zaszczytnych funkcji między innymi Przewodniczącego Rady Gminy Koniusza III kadencji (1998 -2002). W trakcie kilku kadencji Rady Gminy czynnie działał w jej Komisjach między innymi Komisji Oświaty, Kultury, Zdrowia i Spraw Socjalnych oraz Porządku Publicznego a także w Komisji Rolnictwa, Drogowej, Ochrony Środowiska, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej oraz Strategii Rozwoju Gminy.
Przez kilka ostatnich kadencji pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. Sołtysem wsi Wronin był od ponad 20 lat i z całych sił walczył o dobro mieszkańców. Jako doświadczony samorządowiec był człowiekiem bardzo aktywnym, gdzie tylko mógł był obecny, jego głos w dyskusji był zawsze wyważony i konkretny. Jako prężny sołtys i radny zasłużył się lokalnej społeczności.
To dzięki jego staraniom w latach dziewięćdziesiątych rozpoczęto budowę wodociągu i gazociągu, to dzięki jego zaangażowaniu zmodernizowano wiele dróg tak w miejscowości Wronin jak i na terenie całej gminy. Za swoje osiągnięcia został dwukrotnie wyróżniony w konkursie na najlepszego sołtysa Małopolski.
Przede wszystkim Tadeusz był Człowiekiem Wielkiego Serca, poproszony o pomoc nigdy jej nie odmówił. Był Człowiekiem zawsze uśmiechniętym, dla wszystkich dobrym i życzliwym. Był oddany sprawom ludzi i w miarę swoich sił i możliwości ich wspierał. Problemy lokalnej społeczności traktował jak własne.
Dziś wspominamy dobrego Człowieka, życzliwego i zawsze pogodnego, Przyjaciela wielu spośród nas. Żegnając Go uświadamiamy sobie, jak kruche jest życie, zarazem zdajemy sobie sprawę jak trwałe jest to, co zrobił dla innych. Na zawsze pozostanie On w naszych sercach i pamięci.
Jadwiga Koperczak Wilk
|
|
|
