Namaszczony
 |
| denar królewski Bolesława Szczodrego zwanego także Śmiałym, moneta została wybita w okresie 1076-79 w Krakowie (fot. lucivo.pl) |
9-12-2011
Bolesław Szczodry był pierworodnym synem Kazimierza Odnowiciela. Urodził się około 1041 r. Obejmował władze po ojcu mając zaledwie 16 lat. Był dobrze wykształcony dzięki swojej matce znał łacinę, kulturę ruska i bizantyjską. Koligacje rodowe wiązały jego ród z najświetniejszymi rodami cesarstwa. Gall Anonim pisze o nim "...Mąż hojny a wojowniczy który dorównałby swymi czynami czynom przodków gdyby nie kierował nim pewien nadmiar ambicji i próżności...". Był człowiekiem, który potrafił rozdawać swoje dobra z hojnością, dar ten miał wrodzony po swoich rodzicach.
Sprawował władzę na Śląsku, Mazowszu, Wielkopolsce i Małopolsce. Z Pomorza otrzymywał trybut i pomoc w wyprawach wojennych. W polityce zagranicznej był lennikiem króla niemieckiego Henryka IV. Do 1071 roku zmuszony do płacenia trybutu Czechom. W 1071r zaatakował południowego sąsiada. Był to pierwszy krok do suwerenności politycznej Bolesława. W 1073 nawiązał kontakt z rycerstwem saksońskim to doprowadziło do pokrzyżowania planów Henryka IV co do interwencji w Polsce. Doprowadził do działań, które wspomagały budować klasztory. Ważne decyzje polityczne, które podejmował kreowały go na wytrawnego gracza na scenie europy środkowowschodniej i dały mu drugi przydomek Bolesława Śmiałego.
Od połowy XI stulecia od Zachodu Europy nadciągał nurt reformy w kościele katolickim, który nazywano Gregoriańskim [Od nazwy imienia papieża Grzegorza VII (1073-1084)]. Reformatorzy głosili obowiązek celibatu dla księży oraz "...rezygnacje z obejmowania urzędów kościelnych za korzyści majątkowe...". Duchowieństwo dążyło do ograniczenia wpływów monarchy na obsadę biskupstw. Strona kościoła po reformie miała mieć prawo swobody wyboru biskupa jednak monarchowie utrzymywali prawo nadawania lenna. Program papieża Grzegorza VII stał na stanowisku że "...Kościół Rzymski został założony przez samego Boga a królestwa tego świata są lennem papiestwa...".
Taka interpretacja wizji kościoła doprowadziła do konfliktu pomiędzy papieżem Grzegorzem VII a Cesarzem Niemiec Henrykiem IV. W roku 1077 Henryk IV musiał się ukorzyć przed papieżem aby ocalić koronę. Książę Polski Bolesław Szczodry popierając papieża z jego programem dostał przyzwolenia od Stolicy Piotrowej na założenie na swe skronie korony królewskiej. Dokonał tego w czasie Świat Bożego Narodzenia roku 1076 była ona uwieńczeniem dzieła, które rozpoczął jego ojciec Kazimierz Odnowiciel. Jako królowi przysługiwało miano posługiwania się słowem NAMASZCZONY. Wizja kościoła widziana przez papieża Grzegorz VII upadła. Pokonany przez opozycję papież został zmuszony do ucieczki z Rzymu a Henryk IV ukoronował się cesarzem.
W roku 1077 Bolesław Szczodry interweniował militarnie na Rusi na rzecz wuja Izjasława. Gdy wyprawa władcy polskiego przedłużała się w Polsce doszło do "zaburzeń wewnętrznych". Które doprowadziły do założenia opozycji antykrólewskiej, za którą ponoć stali władcy Niemiec i Czech.
Bolesław Szczodry popadł w konflikt z własnym poddanym biskupem krakowskim Stanisławem. Wydarzenia te doprowadziły do utraty tronu przez króla i wygnania monarchy z kraju.
Opracował: Paweł Staniszewski
ŹRÓDŁA:
- Bolesław Szczodry i jego czasy; Stanisław Rosik
|
