Moje nawrócenie
 |
| Ks. Marian Fatyga (fot. skalbmierz.kielce.opoka.org.pl) |
Skalbmierz, 12-03-2010
Nawrócenie to radykalna przemiana duchowa, zmiana perspektywy życiowej, "nowe narodziny" lub prowadzący do tego celu proces moralnej ascetycznej naprawy, pokuty i zadośćuczynienia. Z nawróceniem wiążą się takie czynniki jak łaska i miłość Boża oraz wysiłek człowieka, który musi odpowiedzieć na Boże wezwanie.
Rozpoczynając Wielki Post warto podjąć duchową przemianę. Jednym z aspektów tej duchowej przemiany jest nasza trzeźwość. Polacy, niecieszący się dobrą opinią ze względu na dość powszechną nietrzeźwość, winni jak najczęściej odwoływać się do wartości. Wierność wartościom pozwala nam z dumą opowiadać o naszych dokonaniach. Potrafimy bowiem dawać dowody naszego umiłowania wolności. Jednak nawet największa mobilizacja może spełznąć na niczym, gdy nie jesteśmy świadomi celu, do jakiego winniśmy dążyć.
Świadomość jest fundamentem wolności i dlatego zabieganie o trzeźwość narodu powinno być naturalną konsekwencją umiłowania niepodległości. W okresie Wielkiego Postu warto podjąć wysiłek i zadać sobie pytanie: czy jestem wolnym, czy tez zniewolonym przez alkohol, narkotyki, nikotynę, uzależnienie od komputera, hazardu czy seksu. Bardzo często nie radzimy sobie ze swoimi słabościami.
Przyzywamy Boga, by pomagał nam się dźwigać z kolejnych upadków. Oby było ich jak najmniej, ze względu na dramatyczne konsekwencje: rozpad rodzin, tragiczne wypadki drogowe, utratę szacunku do samego siebie. Przeżywając kolejne żałoby, zastanawiamy się ile jeszcze cierpienia przyjdzie nam doświadczyć z powodu naszych złych wyborów. Musimy zatem zabiegać o trzeźwość, by nie marnować darów jakie każdy z nas otrzymał od Boga.
Bóg stale obiecuje nawróconym i sprawiedliwym wielkie rzeczy. W tym czasie Wielkiego Postu Jezus wielokrotnie przypomina, że przyszedł na ziemię, by nie nawracać sprawiedliwych, ale grzeszników. Pamiętajmy o tym mądrze wykorzystując czas do nawrócenia.
ks. Marian Fatyga
|
|
|
