Informacje IKP - Gmina Radziemice
 |
INFORMACJE |
 |
|
informacje na temat działania Gminy można także, uzyskać na stronie:
www.radziemice.gmina.pl
Urząd Gminy Radziemice
32-107 Radziemice
tel. 12 385 62 44, fax 385 60 25
e-mail:ug@radziemice.gmina.pl
|
|
 |
Internetowy Kurier Proszowicki  |
 |
charakterystyka przyrodniczo-geograficzna
- powierzcnia gminy - 57,85 km2
- liczba ludności - ok.3600
- podział terytorialny - 16 sołectw (17 wsi)
 |
| (fot. ikp) |
Błogocice, Dodów, Kaczowice, Kąty, Kowary, Obrażejowice, Lelowice, Łętkowice, Łętkowice Kolonia, Przemęczany, Przemęczanki, Radziemice, Smoniowice, Wierzbica, Wola Gruszowska, Wrocimowice i Zielenice.
Gmina Radziemice jest jedną z sześciu gmin powiatu proszowickiego. Graniczy z gminami: Proszowice, Koniusza, Słomniki, Miechów, Racławice i Pałecznica.
Gmina Radziemice leży na skraju dwóch mezoregionów geograficznych: Wyżyny Małopolskiej i Płaskowyżu Proszowickiego. Jej teren jest pofalowany. Z północy na południe w kierunku Proszowic przecinają ją dwa cieki wodne: Ścieklec i Kniejówka (Łętkówka). Leży ona w regionie klimatycznym Wyżyny Krakowsko - Miechowskiej. Występuje tu klimat umiarkowanie ciepły.
Gmina charakteryzuje się bardzo dobrymi glebami zaliczanymi do klas bonitacyjnych I - III. Są to gleby o bardzo dobrej wartości rolniczej typu rędziny, gleby brunatne, czarnoziemy i mady.
Krajobraz typowo rolniczy, w którym dominują pola uprawne. Obszar gminy położony jest poza zasięgiem silnego zanieczyszczenia powietrza i gleb.
Gmina Radziemice jest gminą typowo rolniczą, rolnicy specjalizują się przede wszystkim w produkcji warzyw.
Produkcja zwierzęca opiera się na hodowli trzody chlewnej. Znaczna większość mieszkańców zamieszkujaca gminę, utrzymuje się z rolnictwa. Warunki środowiska naturalnego oraz położenie w regionie poza zasięgiem wielokoprzemysłowych skażeń środowiska naturalnego, predysponuje gminę do produkcji zdrowej żywności.
Przez teren gminy przebiegają drogi powiatowe z drogą główną Kocmyrzów - Racławice, oraz drogi gminne o łącznej długości 52 km, których sieć zapewnia połączenia wewnętrzne w obrębie gminy, oraz połączenia z powiatem i gminami ościennymi.
Na terenie gminy Radziemice znajdują się obiekty o charakterze zabytkowym czego przykładem są kościoły w Zielenicach, Radziemicach, Łętkowicach, Wrocimowicach oraz park i zespoły zieleni podworskiej we wsiach Zielenice, Radziemice, Kowary, Błogocice, Wierzbica i Wrocimowice.
Przez teren gminy prowadzi "Szlak Kościuszkowski" do Racławic będących miejscem bitwy wojsk Tadeusza Kościuszki z wojskami rosyjskimi.
charakterystyka historyczna
Urodzajne gleby a także sąsiedztwo rzek i strumieni sprzyjało rozwojowi osadnictwa na tych terenach już od czasów prehistorycznych. Było to także powodem wczesnego tworzenia się na tym obszarze wielkich własności ziemskich.
Pierwszym znanym właścicielem Radziemic był Radzim, żyjący w początku XIII wieku. Od jego imienia pochodzi nazwa Radziemice. Po śmierci Radzima wieś należała do jego spadkobierców - rodziny Radziemskich.
W sierpniu 1228 roku książę Kazimierz Opolski nadał Klemensowi - Wojewodzie opolskiemu wieś Radziemice. Kolejnym znanym nam właścicielem był Jan z Budzieszowa, który zakupił te dobra w 1400 roku, ale już 25 lat później przechodzą one w ręce Fenicji - żony Mikołaja z Brzezia.
W XV wieku istniał już w Radziemicach drewniany kościół, o czym wspomina w swojej Kronice Jan Długosz. Wieś posiadała wtedy dwie karczmy oraz 12 łanów kmiecych. (Kmiecie byli to wolni chłopi, którzy mieli własne gospodarstwa rolne liczące ok. 1 łana, czyli 3,96 ha). Pod koniec tego stulecia miejscowość przeszła w posiadanie Jana Lasockiego herbu Dołęga.
XVI wiek przyniósł kolejne zmiany właścicieli Radziemic. Na początku wieku należały one do Spytka z Tarnowa - Wojewody krakowskiego, a później do rodziny Radomskich.
W 1650 roku dzięki staraniom miejscowego plebana ks. Jana Młodakowskiego rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Budowa trwała około 12 lat, aż do roku 16620kiedy został on konsekrowany (poświęcony - oddany na użytek wiernych) przez bp. Krakowskiego Mikołaja Obrorowskiego.
W 1708 roku wybuchła we wsi zaraza, w wyniku której zmarło 83 ludzi. Wówczas zmarł także Stanisław Morski - dziedzic Radziemic. Po jego śmierci wdowa Helena z Łubna, zgodnie z ostatnią wolą męża odrestaurowała parafialny kościół.
Wraz z utratą przez Polskę niepodległości w 1795 roku Radziemice znalazły się w zaborze austriackim. Po 1809 roku tereny te na krótko weszły w skład Księstwa Warszawskiego, ale już w 1815 znalazły się w granicach nowoutworzonego Królestwa Polskiego. Według spisu ludności przeprowadzonego w roku 1827, Radziemice liczyły 195 mieszkańców oraz 20 domów. Po upadku Powstania Styczniowego następuje stopniowa likwidacja odrębności Królestwa Polskiego. Ziemie te nazwane zostały Krajem Nadwiślańskim wchodzącym w skład Rosji.
W 1891 roku wybudowano szkołę w Radziemicach. Była ona cztero oddziałowa z wykładowym językiem rosyjskim, aż do roku 1914. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej Radziemice znalazły się w powiecie miechowskim.
Ostatnim właścicielem Radziemic była rodzina Kleszczyńskich, którzy w 1905 roku zakupili te dobra. Po zakończeniu I wojny światowej osiedlił się tutaj na stałe dziedzic wsi Edward Kleszczyński. Położył on duże zasługi dla rozwoju Radziemic. Wybudował i zorganizował pierwszą w powiecie miechowskim spółdzielnię mleczarską. Z jego inicjatywy powstała ochotnicza straż pożarna, oraz kółka rolnicze. Wyposażył kościół i podarował tereny pod nowy cmentarz oraz szkołę. Tę dobrą passę rozwoju wsi przerwała II wojna światowa. Po wojnie dobra Kleszczyńskich upaństwowiono, z części nich powstał PGR.
opracowała: Katarzyna Łój
fotogaleria
Osobliwości Radziemickiej Doliny
 |
| wirzbo-brzoza (fot.zbiory autora) |
 |
| Góra Wapienna w Radziemicach na Kożlicy (fot.zbiory autora) |
 |
| Radziemice 2006 r. odcisk skorupy muszli znaleziony na górze wapiennej na Koźlicy (fot.zbiory autora) |
Radziemice 27-05-2009
Wieś Radziemice rozłożona jest w dolinie rzeki Ścieklec, w otoczeniu wysokich wzgórz. Zamknięta od zachodu wzgórzem Dodowa o wysokości 312,6 m n.p.m., od północy wzgórzem Podgórze, o wysokości 310,1 m n.p.m., i od strony wschodniej, wzgórzem Kowary - 270 m n.p.m.
Rzadko można znaleźć miejscowość, by była tak piękna i szczyciła się tak wspaniałym położeniem i krajobrazem jak Radziemice. Ten maleńki zakątek Polskiej Ziemi, położony jest w dolinie, nad rzeką Ścieklec, której kręte koryto i rozczochrane wierzby upiększają krajobraz Radziemickiej Doliny. Na jednej z takich wierzb rośnie brzoza, mająca już wysokość kilkunastu metrów.
Do innych osobliwości radziemickiego krajobrazu jest Góra Wapienna na Kożlicy i Kamieńca opodal zabytkowego budynku po byłej Mleczarni Przyszłość.
Góra Wapienna składa się z wapieni kredowych, których miąższ dochodzącej do 340 m. Utwory te, jako góry wapienne w niektórych miejscach odsłaniają się. Wapienie te zawierają mnóstwo skamieniałych żyjątek morskich, przede wszystkim mięczaków, jeżowców, odcisków skorup i przeróżnych muszli. W odległej przeszłości były tu głębiny wód, a w nich życie rozmaitych tworów morskich.
Zbigniew Pałetko
|
