Pamiętnik niemieckiego żołnierza z 7 września 1939

---

(fot. tagtt.de)

[...] 1939-09-07

Zadanie dla kompanii: wytężonym marszem połączyć się z czołową grupą marszową - naszymi czołgami - które w międzyczasie posuwają się do przodu w sposób nieprzerwany. W godzinach nocnych zjeżdżamy stromo przez polską Szwajcarię po dobrze widocznej, krętej drodze. W świetle księżyca połyskują i mienią się w wirującym pyle romantyczne formy dziwacznych stożków skalnych,. O godzinie 6 rano zatrzymujemy się po nocnej szaleńczej jeździe przed Skałą. W trakcie porannej kawy i mycia samochodów z grubej warstwy kurzu za pomocą brudnej wody wyciągniętej ze studni z żurawiem, słyszymy około 1 kilometra przed nami grzechotanie lekkich i ciężkich karabinów maszynowych, pomiędzy grzmotami haubic. Krótko po ustaniu odgłosów walk, zaczyna się wznosić kilka kolumn dymu. Ta nieszczęsna polska osada pokazuje makabryczny obraz wojny - pozostała z niej tylko tląca się sterta gruzu. Wojskowi i cywile leżą na ulicy zabici lub ranni. Przejdźmy to!

(źródło: pamiętnik)

Na głównym placu tarzają się jeszcze zastrzelone konie, zaprzężone do wozów. Kobiety i dzieci próbują pomiędzy płonącymi i dymiącymi zgliszczami odnaleźć i zgasić źródła ognia. Potem dowiedzieliśmy się, że zatrzymany tutaj wróg składał się z oddziałów wycofujących się z Krakowa. Po użyciu naszej broni pancernej ich oficerowie zdążyli na czas przejechać w prywatnych samochodach. Nasza podróż przez Słomniki do P r o s z o w i c   w głębokim po kostki pyle jest stosunkowo szybka.

(źródło: pamiętnik)

Rynek miasta wygląda jak pustynia wyłożona spalonymi ruinami. Przed samochodem osobowym leżą jeszcze zwęglone zwłoki polskiego oficera. Kolega z piechoty mówi nam, że tylko 62 niemieckich piechurów szturmowało i zdobyło to miejsce.

(źródło: pamiętnik)

(źródło: pamiętnik)

Po południu zgubiliśmy się kilkukrotnie. Mijamy wieś Stagniovice, która nie została w ogóle zniszczona i której mieszkańcy głodują.

(źródło: pamiętnik)

Wśród grupy dzieci, którym rzucamy chleb z jadącego wozu, powstała dzika bijatyka, której towarzyszą głośne krzyki. Trudna sytuacja ekonomiczna wydaje się być tu straszna.

(źródło: pamiętnik)

Zaraz za Stagniowicami skręcamy na polną drogę, która prowadzi przez bagnisty teren i nie mamy szczęścia, ponieważ jedno z naszych dział kaliber 88mm zawala się na małym drewnianym mostku. Połączonymi siłami wyciągamy działo z rowu. Ponownie słyszymy "cała kompania zawraca" i obieramy nowy kierunek marszu. Po zapadnięciu zmroku kilkakrotnie traciliśmy orientację i zbliżaliśmy się do wroga przed niemiecką linią czołgów. Niemiecki lekki samochód pancerny zwrócił uwagę naszego wierzchołka kolumny marszowej, na niebezpieczeństwo wylądowania w pierwszej linii wroga. Więc znowu pośpieszny zwrot. O 22.00 zajmujemy stanowiska w naszym zamku z pojazdów ustawionych na świeżym powietrzu. - Cały front przed nami jest jedną wielką łuną ognia.

(źródło: pamiętnik)

Dziś nie mogliśmy dotrzeć do celu naszego marszu, ponieważ był on jeszcze w rękach wroga [...]

(źródło: pamiętnik)

(fot. archiwum ebay)