Miód w leczeniu ran
 |
| (fot. beme.com.pl) |
Proszowice, 19-02-2015
Miód stosowany był w leczeniu ran i chorób skóry był od czasów najdawniejszych. Zwyczaj opatrywania ran i owrzodzeń skóry za pomocą miodu praktykowany był przez ostatnie 1500 w lecznictwie ludowym przez wiele narodów.
Z dobrym skutkiem do leczenia ran chirurgicznych stosowany był w czasie wojny angielsko - burskiej oraz przez lekarzy rosyjskich w czasie obu wojen światowych. Od kilkudziesięciu lat zagadnieniem tym zajmują się najbardziej renomowane uczelnie i kliniki zachodnie. Wielkim orędownikiem tego sposobu leczenia ran chirurgicznych, a także ran oparzeniowych zanieczyszczonych drobnoustrojami opornymi na antybiotyki jest prof. Molan z Nowej Zelandii.
Miód w czasie kontaktu z raną ujawnia liczne właściwości biologiczne i lecznicze. Do najważniejszych właściwości miodu przyczyniających się do prawidłowego przebiegu procesu leczenia rany należy zaliczyć jego działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciw zapalne, łagodzące ból, oczyszczające ranę z treści patologicznej, dezodorujące, stymulujące ziarninowanie, przyspieszające naskórkowanie oraz wzmagające proces bliznowania (bez pozostawiania oszpecających blizn).
Miód jest także cennym materiałem opatrunkowym pierwszej pomocy, szczególnie u pacjentów mieszkających z dala od szpitali, kiedy czas oczekiwania na pomoc medyczną jest długi i możliwość zakażenia jest duża.
Miód w celach odżywczych stosowany był od niepamiętnych czasów. Przez wiele tysięcy lat był jedynym środkiem słodzącym. Starożytni Grecy i Germanie wykorzystywali mleko z miodem w żywieniu niemowląt. Współczesna wiedza potwierdza wyjątkowe walory odżywcze i dietetyczne tego produktu.
Szybkie wchłanianie i przyswajanie miodu w przewodzie pokarmowym umożliwiają cukry proste (77%), niska zawartość sacharozy (1,3%), kwasy organiczne oraz enzymy. Istotne jest także to, że produkt ten ulega fermentacji w jelitach, a zatem nie wywołuje wzdęć. Fakt ten ma szczególne znaczenie u dzieci spożywające miód. Produkt ten jest lepiej tolerowany i szybciej metabolizowany niż sacharoza. Wywiera ponadto korzystny wpływ na rozwój tkanki kostnej dzięki polepszeniu przyswajalności wapna i magnezu. Warte podkreślenia jest wykorzystanie wysokoenergetycznych walorów miodu i magnezu.
Produkt ten dostarcza także składniki budulcowe i energetyczne niezbędne w żywieniu młodzieży szkolnej, studentów, rekonwalescentów, osób niedożywionych i ludzi starszych.
Wyjątkową właściwością miodu jest szybkie uzupełnianie niedoborów energetycznych organizmu. Dzięki temu prawie natychmiast ustępuje stan obniżonej zdolności do pracy i utrzymuje się odpowiedni poziom energii przez dłuższy czas.
Włodzimierz Kowalski
Z uwagi na to że w artykule poruszone są zagadnienia medyczne pozwoliłem sobie na wykorzystanie opracowania prof.dr hab.Bogdana Kędzi mgr Elżbiety Hołderna - Kędzia.
|
|
|
