Wrzesień w pasiece
 |
| (fot. osztuce.blogspot.com) |
Proszowice, 22-09-2011
A wy, pszczółki, robotniczki Boże, zbierałyście miody z kwiatów, ledwo błysną zorze; a wy pszczółki, robotniczki, chciałbym ja wam sprostać, rano wstawać i pracować, byle miodu dostać. Tymi oto słowami pszczelarza najkrócej można określić pracowitość pszczoł w czasie minionego letniego sezonu.
Po ostatnim miodobraniu, które występuje około 15 sierpnia, pszczoły zaczynają się przygotować do zimy, gromadzac zapasy, zapełniając komórki miodem lub pierzgą. Na zimę gniazdo zazwyczaj same sobie organizują, gdyż one najlepiej wiedzą jak ma być urządzone. Zadaniem pszczelarza w tej kwestii jest dostarczenie odpowiedniej ilości i jakości plastrów, na których matka będzie czerwiła aż do września. Pod koniec września należy ocenić stan zapasów, oraz siłę i wielkość rodziny. Do tej operacji nie należy rozbierać całego gniazda. Wtedy też możemy ścieśnić ramki i założyć zatwory. Szczególną uwagę należy zwrócić na zwężenie wylotkow, gdyż obce pszczoły lub osy mogą dokonać rabunku w chwili, gdy strażniczki osłabiły swoją czujność.
Pod koniec miesiąca, kiedy temperatura w nocy spada do około 10 stopni C, kiedy nie ma już czerwiu, należy odymić pszczoly apiwarolem, bowiem pszczoły na których pasożytowała warroza żyją krócej, pszczoły te wycieńczone przez pasożyta , są poprostu chore i padają nawet jeszcze przed zimą. Należy zrobić wszystko, ażeby pszczoły wygryzające się w lipcu, sierpniu, wrześniu nie były okaleczone przez warrozę.
Innym poważnym szkodnikiem dla naszych pasiek są myszy. Jednym ze sposobów walki z tym szkodnikiem jest obniżenie i zmniejszenie do minimum wylotków. Szkodnik ten może doprowadzić do upadku rodziny, a walka z myszami w ulu jest trudna.
Nie sposób tutaj nie wspomnieć o efektach moich podopiecznych. Rok ten na naszym specyficznym terenie był dla pszczelarzy w miarę dobry. W mojej pasiece odebrałem miod rzepakowy z domieszką akacji, miod wielokwiatowy pomieszany wszystkim tym co unas rośnie: akacja, lipa, klon, drzewa owocowe a także kwiaty polne rosnące na łąkach, miód spadziowy - pierwszy raz od jakiegoś czasu. Miód ten jest czarny jak smoła.
Miód wielokwiatowy pochodzący z naszego terenu charakteryzuje się smakiem i zapachem nie spotykanym gdzie indziej. Oblatywane kwiaty, kwiaty owoców, kwiaty drzew ozdobnych nadają naszym miodom specyficznego smaku. Organizm nasz po jego spożyciu staje się zregenerowany i wypoczęty, mijają stany niepokoju i bezsenności. Ze względu na łagodny smak chętnie jest spożywany przez dzieci.
Miód rzepakowy - po skrystalizowaniu biały lub lekko słomkowy posiada zapach kwitnącego rzepaku, jest łatwo przyswajalny a tym samym zwiększa możliwości detoksacyjne naszej wątroby.
Miód spadziowy - w stanie płynnym zielonkawy lub czarny, smak lekko żywiczny, ze względu na swoje właściwości powinien być szczególnie spożywany przez dzieci i młodzież.
Wszystkie rodzaje miodów, a także preparaty wykonane z częściowym ich udziałem mogą być użyte do apiterpii. Działanie miodów jest wielokierunkowe, dlatego też apiterapia stanowi wspomaganie dla leczenia przy użyciu nowoczesnych leków.
Większość miodów, a nasze krajowe wszystkie, po pewnym czasie ulegają krystalizacji, tzn. ze stanu ciekłego (patoki) przechodzi w stan stały (krupiec) co jest oznaką jego dobrej jakości.
Ostatnio otrzymałem od zaprzyjaźnionego pszczelarza słowa modlitwy do Królowej Pszczół Marii Regina Apium - Opiekunki Pszczelarzy, słowa które w wierszu Ernesta Brylla przedstawiają ciężką pracę pszczół.
Pani pracy uczciwej jak kropla miodowa
Która jest czystym złotem na świecie jedynie
Bo inne złoto ma skrwawione imię
Pani rojów grających jak pieśń różańcowa
Pani majowej łąki,pola kwitnącego
Znasz imię drzew wszelakich
Pani akacjowa Pani lipca rzepaku
Słyszysz zioło wszystkie
Dla zgubionych znasz drogi najbliższe
Pani zbłąkanych,Ty nas doprowadzisz
Do niebieskiej pasieki
Ty w biedzie nie zdradzisz
Ale podniesiesz znów na cieplej dłoni
Dasz siłę gdy osłabną skrzydła wystrzępione
Matko, która karmiłaś Syna miodem, mlekiem
Wróć nam uczciwość pszczoly
Weź w swoją opiekę.
Włodzimierz Kowalski
|
|
|
